Lezersrecensie
Een gentle mens
Vertroostingen van psychiater en psychotherapeut Dirk de Wachter is een persoonlijk verslag van zijn ziekte, die zich recent openbaarde. Vooral, de bronnen van troost zoals De Wachter ze tijdens zijn leven ontdekt heeft, krijgen aandacht.
De Wachter is ook in Nederland bekend geworden, mede door zijn boeken zoals Borderline Times en De kunst van het ongelukkig zijn.
Uitgangspunt in Vertroostingen is: Waar vindt een mens troost? Vele boektitels, schilderijen, muziekstukken, filosofen worden aangeroerd. Al grasduinend in zijn eigen collectie van troostervaringen ontdekken we de vele mogelijkheden die er zijn om tegenwicht te bieden ‘aan het verschrikkelijke bestaan’. De Wachter is een soort omnivoor in het vinden van troost. Er zijn meerdere wegen die naar Troost leiden.
De Wachter is bijvoorbeeld muzikaal gefascineerd door Leonard Cohen, maar ook door Bach. Hoewel niet gelovig, raakt een mooie kerk, of de Matthäus Passion hem bijzonder.
Troost biedt ook de ander (Levinas). De aanwezigheid van de ander. Het ‘kleine vriendelijke’ gebaar, een vriendelijke blik. De stille aanwezigheid naast je bed. Meer dan kennis is het de liefde van de ander.
Mooi zijn de persoonlijke ontboezemingen aan het begin van het boekje waar De Wachter persoonlijke ontmoetingen deelt, die hebben plaatsgevonden tijdens de eerste maanden van zijn ziekte. In het vervolg van het boek verandert het persoonlijk verslag meer in een opsomming van De Wachter’s collectie van platen, schilderijen en kennis. Op zich is dat ook waardevol natuurlijk, maar ik persoonlijk werd meer geraakt door het eerste deel van het boekje waar De Wachter meer van zijn eigen gevoelens en ervaringen deelde. Waar hij kwetsbaar op een bed ligt aan het infuus. Dat raakte me. Zeker, als je als mens zelf ook zo’n ervaring moest ondergaan.
Desondanks, waardeer ik het boek met vier sterren. De Wachter is natuurlijk een vriendelijk mens, een ‘toffe gast’, een waardevolle en een ‘gentle’ gids in het land van pijn en eenzaamheid, waar hij zelf ook doorheen gaat. Ik hoop dat het hem goed gaat.
De Wachter is ook in Nederland bekend geworden, mede door zijn boeken zoals Borderline Times en De kunst van het ongelukkig zijn.
Uitgangspunt in Vertroostingen is: Waar vindt een mens troost? Vele boektitels, schilderijen, muziekstukken, filosofen worden aangeroerd. Al grasduinend in zijn eigen collectie van troostervaringen ontdekken we de vele mogelijkheden die er zijn om tegenwicht te bieden ‘aan het verschrikkelijke bestaan’. De Wachter is een soort omnivoor in het vinden van troost. Er zijn meerdere wegen die naar Troost leiden.
De Wachter is bijvoorbeeld muzikaal gefascineerd door Leonard Cohen, maar ook door Bach. Hoewel niet gelovig, raakt een mooie kerk, of de Matthäus Passion hem bijzonder.
Troost biedt ook de ander (Levinas). De aanwezigheid van de ander. Het ‘kleine vriendelijke’ gebaar, een vriendelijke blik. De stille aanwezigheid naast je bed. Meer dan kennis is het de liefde van de ander.
Mooi zijn de persoonlijke ontboezemingen aan het begin van het boekje waar De Wachter persoonlijke ontmoetingen deelt, die hebben plaatsgevonden tijdens de eerste maanden van zijn ziekte. In het vervolg van het boek verandert het persoonlijk verslag meer in een opsomming van De Wachter’s collectie van platen, schilderijen en kennis. Op zich is dat ook waardevol natuurlijk, maar ik persoonlijk werd meer geraakt door het eerste deel van het boekje waar De Wachter meer van zijn eigen gevoelens en ervaringen deelde. Waar hij kwetsbaar op een bed ligt aan het infuus. Dat raakte me. Zeker, als je als mens zelf ook zo’n ervaring moest ondergaan.
Desondanks, waardeer ik het boek met vier sterren. De Wachter is natuurlijk een vriendelijk mens, een ‘toffe gast’, een waardevolle en een ‘gentle’ gids in het land van pijn en eenzaamheid, waar hij zelf ook doorheen gaat. Ik hoop dat het hem goed gaat.
2
Reageer op deze recensie
