Een unieke wereld

De ijzige verloofde is het eerste deel van de serie De Spiegelpassante.
De cover ziet er erg mooi uit: een mooie blauwe kleur met een foto van een zwevende stad.

Waar gaat het boek ongeveer over?
De wereld is uiteen gevallen en diverse groepen mensen wonen op grote brokstukken, Arken genaamd.
Het rustige, saaie leven van de onhandige Ophelia (die door spiegels kan reizen – de spiegelpassante) wordt op zijn kop gezet als ze plotsklaps wordt uitgehuwelijkt aan Thorn, een inderdaad ijzige figuur. Hij neemt haar mee naar zijn koude wereld, de Pool, en laat haar daar aan haar lot en de niet al te beste zorgen van zijn tante over. Als er gevaar dreigt moet ze onderduiken in een nog vreemdere wereld, compleet met illusies, (familie) intriges, verraad en wat al niet meer.

Ik had mij erg verheugd op dit boek, al toen ik zag dat het zou verschijnen. De cover trok mij erg aan, evenals het plot.
De wereld die Christelle Dabos schetst is een unieke, magische en fantasievolle wereld, met een goede worldbuilding waardoor je het bijna voor je ziet, met allerlei personages met aparte gaven. Zo kan Ophelia met haar handen voorwerpen “lezen” en is Thorn erg goed met cijfers.
Op de Pool is niets wat het lijkt, wat komt door diverse illusies.

Het verhaal begint goed, maar zwakt dan af. Sommige stukken waren een beetje saai, wat het lezen afremde. Tijdens het lezen blijf je als lezer toch wel geboeid door de vragen die worden opgeroepen: waarom neemt Thorn Ophelia mee als hij haar aan haar lot overlaat? Waarom laat Ophelia met zich sollen? Vooral dat laatste komt niet echt geloofwaardig over.
Tijdens het einde wordt meer duidelijk en worden vragen beantwoord.
De schrijfstijl is prima.

De personages komen niet helemaal goed over, wat ik jammer vind. Wel heb je als lezer telkens de vraag of het personage wel te vertrouwen is.
Ook valt Christelle Dabos veel in herhalingen, vooral met de beschrijvingen van de personages: Thorn is lang en ijzig, en Ophelia is klein en niet erg aantrekkelijk. Op een gegeven moment weet je dat als lezer wel.

Al met al een leuk verhaal, maar waar ik meer van had verwacht.