Het leven is een komedie voor hen die denken, een tragedie voor hen die voelen.

Voor een debuut goed, zeer goed. Een kind is vermoord. Nalen, die het onderzoekt doet kan de dader niet vinden en denk zelfs dat zijn zoon de dader is. Met deze gedachte kan hij niet blijven leven en pleegt zelfmoord. Dit is de eerste keer dat ik lees dat een politieagent zelfmoord pleegt.
18 jaar later gaat zijn dochter Rachel dit onderzoek opnieuw openen. Ook zij geraakt geen stap dichter bij de oplossing. De hoofdrolspelers van toen zijn nu volwassen en hebben hun eigen leven. Intussen verdwijnt een dochter van een arts. Enkele dagen later haar zuster en haar vriend. Opnieuw worden de hoofdrolspelers uit het verleden ondervraagt. Is er een verband tussen deze verdwijningen en de moord uit het verleden.
Intussen vinden we de dochter van de arts. Zwaar toegetakeld en sterft in het hospitaal tijdens de behandeling van haar vader.
Verschillend kandidaten die schuldig kunnen zijn maar Rachel kan de dader niet vinden.
Door deductie van Rachel komt zij de dader op het spoor. In een spannend einde kan zij als bewijzen en dader vangen.
Haar broer verlaat haar en in de spullen die hij achter laar vind zij de oplossing van de moord uit het verleden.
Nog dit. Vervuld van afwachting en vrees tuurde ik lang de inktzwarte duisternis in, en gaf mij over aan dromen waaraan geen sterveling voor mij zich ooit had gewaagd.
Een aanrader.