Zoals een droom...

De kloof – een weekend werd geschreven door Dorothea Tanning, een surrealistische beeldend kunstenares en dichteres. Hoewel ze vele jaren sleutelde aan haar roman, verscheen dit boek pas toen de dame al 94 jaar oud was. Het is een opmerkelijk romandebuut!

Laat je vooral betoveren door dit boek. Laat je erdoor verwonderen en meeslepen, want een betere manier om de 'surreële werkelijkheid' te vatten, is er niet. Dit boek is heel erg beeldrijk beschreven. Denk niet al te veel na over de inhoud, probeer zeker niet alles te begrijpen, maar lees dit boek als een droom en laat de beelden tot je komen. Bij dit boek is ook de cover heel belangrijk. Het is een fragment van een schilderij van Tanning zelf. Of je dit nu mooi vindt of niet, boek en kunst sluiten elkaar perfect aan. Beide nodigen ons uit tot een volledige onderdompeling...

De titel verklapt al veel: de plek waar alles zich afspeelt is een kloof, de tijdspanne een weekend. Het gezelschap dat we er ontmoeten is vreemd. Het huis waar iedereen samenkomt ligt erg afgelegen, aan de rand van een woestijn. (Ook de schrijfster leefde lang op zo’n plek, samen met haar echtgenoot, Max Ernst).

Het boek begint met een lange voorgeschiedenis van Destinas: een betekenisvolle naam die van generatie op generatie werd doorgegeven van moeder op dochter. In dit boek ontmoet de lezer de jongste Destina uit de lange rij. Het meisje leeft samen met haar ‘vader’, Raoul Meridian, en haar gouvernante Nelly in het huis. Meridian nodigt graag vrouwen uit met wie hij zich terugtrekt in zijn ‘laboratorium’ om er fantasierijke seksuele spelletjes te spelen. Ook dit weekend heeft hij volk uitgenodigd, onder meer de mooie Nadine. Zij brengt echter ook haar verloofde mee. Het verhaal lijkt zich rond hen af te spelen, maar eigenlijk speelt de betoverende kleine Destina de hoofdrol. Het meisje houdt stand in deze bevreemdende wereld, waarin droom en werkelijkheid door elkaar lijken te lopen, door een wel heel bijzondere vriendschap. Eigenlijk draait alles in dit boek om haar, om haar voorgeschiedenis, haar heden en haar toekomst.

De lezer die zich ondertussen volledig heeft ondergedompeld in het surrealistische wereldbeeld van Destina en van schrijfster Tanning, wordt in het laatste hoofdstuk stapje per stapje weer een beetje tot de werkelijkheid gebracht. Het is als wakker worden uit een vreemde droom: tegelijk is alles en niets duidelijk geworden...