Zeg maar Jezus .... uhhh Joe

Ik mocht voor de Hebbanbuzz dit boek ontvangen en lezen. Nog dank daarvoor.
De cover is prachtig en kleurrijk om te zien. De omslag beloofde een interessant mysterieus en uiterst actueel verhaal in de trant van Dan Brown. Dus dat beloofd wat.

Let op de recensie kan spoilers bevatten.
Het boek begint met een mooie quote van Mahatma Gandhi.
" Be the change that you wish to see in the world."

De wereld is inktzwart en gehuld in duisternis gedurende 12 minuten. Wat is er aan de hand?
Tijdens deze 12 minuten leren we enkele personages in het boek kennen. De ietwat naïeve docent Sophie die weer op het matje is geroepen bij de directie. Haar leerlingen. Waaronder Hugo een intelligente jongen met een turbulent gezinsleven.
De Chinese activist Yung Zhangs, die later de moeder van 1 van de leerlingen nl Hugo blijkt te zijn.
En wat wereldleiders die gedurende het verhaal als karikaturen duidelijke overeenkomsten vertonen met voor ons zeer bekende leiders.

Als de zon weer terug is verschijnt er ook op het schoolplein een man die eruit ziet als een kluizenaar. Sophie valt als een blok voor deze charmante mysterieuze en aparte man. Ook de leerlingen zijn onder de indruk. Ze noemen hem Joe.
Hij geeft aan Jezus te zijn die terug is gekomen om de wereld en de mensen daarop te helpen. Let wel Jezus in een moderner jasje. En soms wat te menselijk.

Het begin van het boek leest weg als een roman en is prettig om te lezen. Sophie vind ik soms wel erg naïef en soms wat ongeloofwaardig. Later is haar rol in het boek niet meer zo belangrijk.
Joe haalt het ene na het andere wonder uit waardoor hij al snel veel volgelingen krijgt. Lang leve de sociale media.
Er komt ook nog wat spanning in het verhaal doordat er een Oekraïner is die Joe wilt vermoorden.

Het cijfer 12 lijkt een belangrijke rol te spelen in het boek. De 12 minuten, de groep van twaalf of kortweg De Twaalf. Met een verwijzing naar de 12 apostelen.
Veel verwijzingen naar de bijbel, milieu vraagstukken etc.
Jammer dat sommige situaties en personages niet alle aandacht krijgen waardoor sommige delen wat oppervlakkig blijven. Dat is een gemiste kans.
Ik had bijvoorbeeld graag meer willen lezen over verschillende leden van De Twaalf. Sommige zijn nu niet eens benoemt.
Soms wat belerend en voor de hand liggend.
Het einde voelt ook een beetje aan als een open einde.

Dus al met al .... leuke en fijn lezende stukken en soms wat minder. Maar zeker geen slecht boek. 3.5 sterren