Lezersrecensie
Als ik zijn vleugels had geknipt...
Dankzij Libelle leesclub kreeg ik van de Standaard Uitgeverij een exemplaar in ruil voor een recensie.
De Franse auteur is nieuw voor mij. Hij is te Louviers (departement Eure in Normandië) op 29 april 1965 geboren en is hoogleraar geografie aan de universiteit van Rouen en politiek analist. In de jaren negentig begon hij te schrijven maar het duurde tien jaar voor zijn eerste boek Code Lupin uitgegeven werd. Merendeel van zijn romans speelt zich in Normandië af. Sinds 2017 bestaat de Prix Michel Bossu om jaarlijks de beste Franse thriller te bekronen.
De cover van het boek valt op dankzij de mooie kleuren en de tekening wordt in de loop van het verhaal duidelijk.
De oorspronkelijke Franse titel van het boek "Rien ne t'efface" letterlijk vertaald "Niets wist je uit" vind ik beter passen dan de Nederlandse vertaling.
Het verhaal start in 2010 op het strand van de Baskische stad Saint-Jean-de-Luz waar Maddi en haar tienjarig zoontje Esteban spelen. Hij verdwijnt echter zonder dat iemand iets opgemerkt heeft. Maddi is overtuigd van een ontvoering maar vindt bij de politie geen gehoor. Na een tijdsprong van tien jaar verschijnt op hetzelfde strand een jongen die sprekend op Esteban lijkt maar hij heet Tom en woont in de Auvergne. Maddi is overtuigd dat dit haar gereïncarneerde zoon is en laat alles achter om hem te volgen want ze hoopt op een tweede kans.
De auteur heeft een gedetailleerde, filmische schrijfstijl maar hierdoor komt het verhaal moeilijk op gang. Hij vertrekt vanuit de positie van Maddi maar laat ook andere personages naar voor komen en zo ontstaan er meerdere uitgangspunten waardoor hij van de hak op de tak springt. De eerste honderd pagina's komen op het randje van saai over en zijn moeilijk om de aandacht bij te houden omdat de lezer in het ongewisse blijft. Achteraf betert het en wordt het spannend, de puzzelstukjes passen uiteindelijk naar een einde dat verrassend is.
Volgende thema's komen naar voor : moederliefde, verlies, wanhoop, verdwijning, kruidenleer en reïncarnatie. Typische woorden uit Baskenland en Auvergne laat hij in de oorspronkelijke taal met vertaling als toemaatje wat heel interessant overkomt.
Mijn score voor het boek is ook vanaf het tweede deel hoger geworden.
De Franse auteur is nieuw voor mij. Hij is te Louviers (departement Eure in Normandië) op 29 april 1965 geboren en is hoogleraar geografie aan de universiteit van Rouen en politiek analist. In de jaren negentig begon hij te schrijven maar het duurde tien jaar voor zijn eerste boek Code Lupin uitgegeven werd. Merendeel van zijn romans speelt zich in Normandië af. Sinds 2017 bestaat de Prix Michel Bossu om jaarlijks de beste Franse thriller te bekronen.
De cover van het boek valt op dankzij de mooie kleuren en de tekening wordt in de loop van het verhaal duidelijk.
De oorspronkelijke Franse titel van het boek "Rien ne t'efface" letterlijk vertaald "Niets wist je uit" vind ik beter passen dan de Nederlandse vertaling.
Het verhaal start in 2010 op het strand van de Baskische stad Saint-Jean-de-Luz waar Maddi en haar tienjarig zoontje Esteban spelen. Hij verdwijnt echter zonder dat iemand iets opgemerkt heeft. Maddi is overtuigd van een ontvoering maar vindt bij de politie geen gehoor. Na een tijdsprong van tien jaar verschijnt op hetzelfde strand een jongen die sprekend op Esteban lijkt maar hij heet Tom en woont in de Auvergne. Maddi is overtuigd dat dit haar gereïncarneerde zoon is en laat alles achter om hem te volgen want ze hoopt op een tweede kans.
De auteur heeft een gedetailleerde, filmische schrijfstijl maar hierdoor komt het verhaal moeilijk op gang. Hij vertrekt vanuit de positie van Maddi maar laat ook andere personages naar voor komen en zo ontstaan er meerdere uitgangspunten waardoor hij van de hak op de tak springt. De eerste honderd pagina's komen op het randje van saai over en zijn moeilijk om de aandacht bij te houden omdat de lezer in het ongewisse blijft. Achteraf betert het en wordt het spannend, de puzzelstukjes passen uiteindelijk naar een einde dat verrassend is.
Volgende thema's komen naar voor : moederliefde, verlies, wanhoop, verdwijning, kruidenleer en reïncarnatie. Typische woorden uit Baskenland en Auvergne laat hij in de oorspronkelijke taal met vertaling als toemaatje wat heel interessant overkomt.
Mijn score voor het boek is ook vanaf het tweede deel hoger geworden.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ingrid
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
