Leuk voor jongeren!

“Uiteindelijk schuilt er kwaad in ons allemaal. Alleen komt het bij de meeste van ons nooit aan het licht.”

De zestienjarige Clemens is het liefst op zichzelf. Hij trekt zich graag terug op zijn kamer waar hij knutselt met allerlei technische dingen. Hij is daar zo goed in dat hij een bom laat ontploffen op zijn kamer. Vader Ernst ziet het als een uit de hand gelopen incident, moeder Mildred maakt zich ernstig zorggen. Het incident van drie jaar geleden is zij namelijk nog niet vergeten.
Lenthe, tweelingzus van Clemens, stort zich in het uitgaansleven en krijgt een relatie met Joshua die twaalf jaar ouder is. Niet lang daarna ontvangt ze anonieme dreigbriefjes.
Dan verdwijnt een meisje en alle sporen lijken naar Clemens te leiden…

Van Jennifer Mellink had ik nog niet eerder een boek gelezen en dit was een fijne kennismaking. Ze heeft een vlotte en duidelijke schrijfstijl en mede door de vier verschillende perspectieven wilde ik doorlezen. Onderhuids voelde ik in het begin een bepaalde kriebel, omdat je niet weet waar dit verhaal gaat eindigen.
De verschillende perspectieven, vanuit ieder gezinslid, vond ik fijn en dragen bij aan de spanning. De perspectieven sloten niet altijd even prettig op elkaar aan, maar je krijgt wel een mooi inzicht in ieders verhaal en denkwijze.
Clemens lijkt al van kinds af aan wat extremer gedrag te vertonen en na een incident van drie jaar terug is hij een paar keer naar een psychiater geweest. Hij wil niet geholpen worden en moeder maakt zich zorgen. Zodanig dat ze fysiek en mentaal uitgeput is. Ook Ernst barst niet meer voor 100% van de energie.

De manier waarop Clemens en Lenthe aan het woord zijn, past bij hun personage. De wijze waarop ik vanuit Mildred en Ernst las voelde anders, het voelde voor hun leeftijd kinderlijker. Hoewel ik mij de denkwijze van Mildred goed kan voorstellen, voelde het toch iets te overdreven. Dat kwam doordat ik diepgang miste in het personage van Clemens. Als kind bleek hij al extremer gedrag te vertonen, maar hier wordt weinig over geschreven. Daarnaast kwam het over alsof Lenthe wel een goed kind was en Clemens een monster. Lenthes gedrag blijkt alleen ook niet altijd even zuiver te zijn.
Het gedrag van Clemens is misschien wel monsterlijk, maar het blijft je kind. Ondanks dat ga je wel aan jezelf als ouder twijfelen. Maar waarom hebben ouders er niet eerder iets mee gedaan of hier naar laten kijken? Ik ben redelijk bekend met verschillende stoornissen en toen ik dit las moest ik denken aan ernstige gedragsstoornissen als ODD en CD. Het gaat niet om het drukken van een stempel, hulp bestaat ook in lichtere vormen, maar hiermee hadden ze zichzelf kunnen helpen. Ouders van nu wachten denk ik niet tot de bom ontploft wanneer iemand zestien is. Deze situatie riep bij mij veel vragen op en in de leesclub was dit ook een interessant discussiepunt.

Los van dit interessante discussiepunt, merkte ik dat ik soms vragen had over de gang van zaken in het boek. De brandweer vertrekt bijvoorbeeld in het begin van het verhaal alweer voordat moeder weer op de been is en alles onderzocht is. Na een mogelijk gepleegd feit van Clemens op zijn dertiende wordt hij in voorlopige hechtenis genomen op het politiebureau, maar nergens wordt geschreven over de Kinderbescherming die ingelicht moet worden. Voor het grote geheel maakt het niet uit, maar toch viel het me op omdat ik hier in de praktijk mee te maken heb.
Halverwege kabbelt het verhaal wat tot het boek bijna uit is. Dan gaat het snel en blijkt daar een twist te zitten die je denk ik niet had kunnen bedenken.

Kortom: een prima jeugdthriller. Fijne schrijfstijl en vooral een ontknoping waar je u tegen zegt. Als het boek iets langer was geweest en op verschillende punten iets meer was uitgewerkt, had het voor mij een nog betere YA thriller geweest. Neemt niet weg dat ik dit voor jongeren echt een prima boek vind.