Stad O(verdenken).

Stad O. is in ieder geval een dystopisch boek dat de lezer aan het denken zet over onderwerpen zoals perfectie, riante luxe, macht, sociale druk, volgen, druk om gezin te stichten.

Misschien had ik meer gehoopt van dit boek voor mezelf en sloeg het bij mij minder aan. Kan me namelijk goed voorstellen dat veel lezers dit boek goed waarderen. Het was denk ik voor mij te beschrijvend waardoor het voelde alsof ik ontzettend lang in dit boek las en amper opschoot (waar op zich niets mis mee is). Het beschrijvende en overdenkende begrijp ik overigens redelijk in de context van dit verhaal, voor mij werkte het minder. Soms lag de nadruk meer op de stad, soms meer op de personages.
De psychologische flashbacks geven hoofdpersoon Bethe meer achtergrond, soms misschien wat te veel en was het al wel duidelijk. Ook het perspectief van partner Tobias komt verschillende keren naar voren wat voor het geheel wel goed is. Voor beide meningen/visies valt soms iets te zeggen als inwoner van stad O..
Als Bethe zelf op onderzoek uitgaat, wordt onderzoek meer afgestraft, omkoping volgt. Haar onderzoek levert meer vragen dan antwoorden op over fabriek Martha. Nu ik mijn gedachten over dit boek op een rij probeer te zetten, denk ik dat ik meer had willen lezen over haar 'onderzoek' en daarmee iets vlotter zou lezen, maar zo'n soort boek is het niet.

Interessante aan dit soort verhalen vind ik de gedachte achter steden/werelden of maatschappijen zoals Stad O., ofwel het dystopische. Dat de fabriek de naam Martha draagt is vast niet voor niets. Betekenis: meesteres/heerseres.

Gezien de manier van schrijven denk ik dat Stad O. minder pakkend leest voor de gemiddelde jongere. Stenen eten daarentegen vond ik wel erg goed voor deze doelgroep. Bewijst wel dat Koen Caris divers kan schrijven!

Goede onderwerpen dus en een gedurfd einde waar de lezer eigen interpretatie op los kan laten. Dat kan ik wel waarderen, al zullen veel lezers liever een uitgekauwder en kant-en-klaar einde willen.