Stralende Electra

Electra is bloedmooi, schatrijk en wereldberoemd. Het lijkt een perfect plaatje, maar hierachter gaat een kwetsbare vrouw schuil. De oplossing voor haar problemen zijn drank en drugs. Ze heeft, niet zoals haar zussen, geen behoefte om haar verleden te ontdekken. Tot ze een brief ontvangt en een gebeurtenis haar tot denken aan zet.

Het was heerlijk om weer in de wereld van de zussen te duiken. Electra is anders, maar door de drank en drugs heen zie je een kwetsbaar meisje. Je kan haar zien als de meest complexe zus tot nu toe (van Merope weten we nog altijd niets). Ze duikt toch in haar verleden en dat verhaal neemt ons dit keer mee naar Kenia. Alles klopt weer en mooi is hoe de verhaallijnen bij elkaar komen als blijkt dat een aantal factoren van generatie op generatie over gaan, ook bij haar.

Ze is als iemand met een donkere huid opgegroeid tussen haar witte zussen. Ze weet niet beter, maar als ze iemand ontmoet die ook donker is, ontdekt ze een heel andere wereld. Een wereld die ook te maken heeft met haar verleden en waar ze meer mee gaat doen. Belangrijke momenten zijn op dat moment voor haar (en anderen) dat Obama de eerste zwarte president zou kunnen worden.
Een (politieke) wereld die tot vandaag de dag heel realistisch en belangrijk is, waar nog steeds meer meegedaan moet worden.

“Je moet uit zien te vinden welke mensen belangrijk voor je zijn, en dat je ze dan stevig moet vasthouden. Je moet doen wat je kunt om jezelf en de mensen om wie je geeft gelukkig te maken, want voor je het weet, is je leven voorbij.”
Door alles wat Electra ontdekt, meemaakt en bedenkt wordt ze een ander en nog mooier mens. Ze was al een mooi mens, maar ze wist alleen niet hoe ze met problemen om moest gaan. En hulp vragen kan als zwak aanvoelen, maar soms ook een sterke kant van iemand laten zien. Mooi mens, weer mooi boek. Waar Riley soms een klein beetje voorspelbaar schrijft (wat iedere romanschrijver wel heeft denk ik), vond ik dat in dit boek minder. Het maakte dat ik nog meer in het boek werd gezogen.

En dan die laatste paar bladzijden… o o o ik hoop dat Riley snel meer nieuws heeft omtrent het laatste boek in deze fantastische serie. Het roept alleen maar meer vragen op omtrent Merope en Pa Salt.
Verschillende meningen las ik over dit superdikke boek, maar ik heb als vanouds weer gesmuld en genoten. Blijft een heerlijke serie.