Lezersrecensie
Een origineel verhaal, maar helaas kon het mij niet overtuigen
'Het gras is koud en zacht onder mijn voeten. Net ijs... maar dan gesmolten. Ik denk dat het dan gewoon water is. Maar zo voelt het niet. Het voelt als gesmolten ijs.'
Spooktober. De maand bij uitstek geschikt voor spooky boeken. Spooky boeken waar ik dol op ben. 'De waarheid' was er zo eentje. Een spooky boek. Het was genieten geblazen en ik gaf het destijds 2x5 sterren. Zó goed! Ik was dus enorm benieuwd naar deze nieuwe paranormale thriller van Colleen Hoover.
Ook dit boek leest weer fijn weg. Door de prettige schrijfstijl en mooie zinnen zat ik meteen in het verhaal. Een verhaal dat leest als een roman. Een roman met thriller-elementen. Paranormale elementen. Mijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt en ik vond het dan ook zeer vervelend dat slapen een noodzakelijk goed was. Ik had antwoorden nodig.
Het verhaal werd verteld vanuit Leeds. Heden 'Het gesprek' en verleden wisselden elkaar af en daardoor bleef de vaart in het verhaal. Ik bleef geprikkeld om verder te lezen. Op zoek naar die antwoorden.
En antwoorden kwamen er, máár niet voldoende. Zo heb ik niet het gevoel dat ik Leeds echt heb leren kennen. Hij is verknipt, dat is wel duidelijk. Ook Layla en Willow heb ik maar oppervlakkig leren kennen, maar dit kwam waarschijnlijk doordat de focus op het paranormale aspect in dit verhaal lag.
En juist het paranormale in dit verhaal stelde mij teleur. Het kwam plots uit de lucht vallen en wat mij betreft had de aanloop ernaartoe wel wat langer mogen duren. Meer gedoseerd. En het had vooral meer body/verdieping nodig.
Doordat ik de verbinding met de personages miste én het lijntje naar het paranormale heel dun was, bleef ik op afstand. Het lukte mij niet om het verhaal geloofwaardig te vinden en dat vond ik heel jammer.
Pas naar het eind werd het echt spannend. Al kwam de plot voor mij niet als een verrassing. Het concept van dit verhaal vond ik wél erg origineel. Alleen kon de uitvoering mij niet overtuigen. Tóch heb ik wel genoten van dit boek. Het was alleen niet het beste werk van Colleen. Ik geef dit boek ***
Spooktober. De maand bij uitstek geschikt voor spooky boeken. Spooky boeken waar ik dol op ben. 'De waarheid' was er zo eentje. Een spooky boek. Het was genieten geblazen en ik gaf het destijds 2x5 sterren. Zó goed! Ik was dus enorm benieuwd naar deze nieuwe paranormale thriller van Colleen Hoover.
Ook dit boek leest weer fijn weg. Door de prettige schrijfstijl en mooie zinnen zat ik meteen in het verhaal. Een verhaal dat leest als een roman. Een roman met thriller-elementen. Paranormale elementen. Mijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt en ik vond het dan ook zeer vervelend dat slapen een noodzakelijk goed was. Ik had antwoorden nodig.
Het verhaal werd verteld vanuit Leeds. Heden 'Het gesprek' en verleden wisselden elkaar af en daardoor bleef de vaart in het verhaal. Ik bleef geprikkeld om verder te lezen. Op zoek naar die antwoorden.
En antwoorden kwamen er, máár niet voldoende. Zo heb ik niet het gevoel dat ik Leeds echt heb leren kennen. Hij is verknipt, dat is wel duidelijk. Ook Layla en Willow heb ik maar oppervlakkig leren kennen, maar dit kwam waarschijnlijk doordat de focus op het paranormale aspect in dit verhaal lag.
En juist het paranormale in dit verhaal stelde mij teleur. Het kwam plots uit de lucht vallen en wat mij betreft had de aanloop ernaartoe wel wat langer mogen duren. Meer gedoseerd. En het had vooral meer body/verdieping nodig.
Doordat ik de verbinding met de personages miste én het lijntje naar het paranormale heel dun was, bleef ik op afstand. Het lukte mij niet om het verhaal geloofwaardig te vinden en dat vond ik heel jammer.
Pas naar het eind werd het echt spannend. Al kwam de plot voor mij niet als een verrassing. Het concept van dit verhaal vond ik wél erg origineel. Alleen kon de uitvoering mij niet overtuigen. Tóch heb ik wel genoten van dit boek. Het was alleen niet het beste werk van Colleen. Ik geef dit boek ***
1
Reageer op deze recensie