Recensie: Een nacht op het chateau - Veronica Henry

Het lijkt alsof Connies leven uit elkaar valt. Haar man is ervandoor met een oudere vrouw, ze zit zonder werk en ze moet haar familiehuis verkopen. Dus wanneer haar geliefde peetmoeder Lismay haar vraagt om te komen helpen op het prachtige Château Villette, is de timing perfect.

Connie bewaart mooie herinneringen aan de zomer die ze er lang geleden doorbracht: Frans eten koken voor de gasten, lavendel ophangen in de kamers en… de charmante buurjongen Rémy.

Zodra ze aankomt, is het haar duidelijk dat het kasteel op instorten staat en dat ze hard nodig is. Kan dit de frisse start zijn waarvan ze niet eens wist dat ze hem nodig had? En lukt het haar om het chateau te redden, voor het te laat is?

'Blijf stralen, laat dat je door niemand afpakken.'

On y va en France!
Van Cheltenham naar Barles.
Naar het Château Villette dat zich diep in de Luberon bevindt, aan het oog van de wereld onttrokken.

Daar volgen we afwisselend Connie en Lismay. Twee powervrouwen die je gedurende het verhaal steeds meer in je hart zult sluiten.

'Om echt te léven moet je risico's durven nemen. Geen onnodige risico's, maar sluit jezelf niet op omdat je bang bent om fouten te maken.'

Dit boek is heerlijk leesvoer om de winter mee te ontvluchten. Veronica Henry betovert je met haar fijne, ontspannen schrijfstijl. Het heeft een lichtvoetige tendens waarmee je jezelf in een avondjurk de trap ziet afdalen, terwijl je de geur van eucalyptus, lavendel en rozemarijn ruikt. Samen met Connie dagdromend over Rémy Gaspard aka Griekse God slash rockster.

'Er blijft nooit iets hetzelfde. Alles verandert voortdurend.'

Dit boek zit boordevol second changes, groei, ontwikkeling en in jezelf geloven. Het ademt hireath; een diep verlangen naar iets wat voelt als thuis. Iets melancholisch. Ontspannen. Vrolijk. Het was heerlijk.
Soms ietwat voorspelbaar en met íéts te snelle aannames, maar écht genieten geblazen. ****