Lezersrecensie
Recensie: De namen - Florence Knapp
Na een stormachtige nacht gaat Cora op pad om de geboorte van haar zoon aan te geven. Tot op het laatste moment aarzelt ze over zijn naam. Haar keuze zal zijn levensloop bepalen…
Zeven jaar later heet haar zoon Bear, een naam die even catastrofaal zal blijken als de storm in zijn geboortenacht.
Of heet hij Julian, de naam die Cora uitkoos, omdat ze dacht dat hij zo zichzelf kon worden? Of heet hij Gordon, vernoemd naar zijn vader en opgevoed in zijn tirannieke schaduw?
Drie namen.
Drie versies van een leven.
Hoe je heet, kan je hele leven bepalen...
'Hij had maar één leven, en hij had er andere dingen mee kunnen doen.'
Jaren vliegen voorbij.
Het verhaal maakt tijdsprongen van oktober 1987 naar zeven jaar later 1994, naar 2001, 2008 en 2015. Tot tenslotte 29 juli 2022 aanbreekt.
Jaren die aan elkaar geregen worden door de prachtige schrijfstijl van Florence Knapp. Het heeft een fijne melodie. Het is zalvend. Ontspannen. Het neemt je mee aan de hand. Terwijl je verschillende verhaallijnen volgt.
Verschillende verhaallijnen waarin Knapp aangrijpende en heftige thematieken niet schuwt.
De impact van een keuzemoment op de rest van je leven. En daarmee op andere levens. Personages die als rode draad met de verschillende verhaallijnen verweven zijn.
Het is een verhaal waar ik eigenlijk zo min mogelijk over wil vertellen. Omdat het een verhaal is dat je zelf moet ontdekken.
Dit verhaal is een cocon van warmte, intimiteit en prikkende kusjes. Als een zonnetje op een verkleumde huid. Met barsten. En scheuren. Zo uit het leven gegrepen.
Met levensechte personages die ervoor zorgen dat je met ze mee gaat leven. Óf waar je juist een afkeer van krijgt.
Dit is een verhaal dat indruk maakt.
****
Zeven jaar later heet haar zoon Bear, een naam die even catastrofaal zal blijken als de storm in zijn geboortenacht.
Of heet hij Julian, de naam die Cora uitkoos, omdat ze dacht dat hij zo zichzelf kon worden? Of heet hij Gordon, vernoemd naar zijn vader en opgevoed in zijn tirannieke schaduw?
Drie namen.
Drie versies van een leven.
Hoe je heet, kan je hele leven bepalen...
'Hij had maar één leven, en hij had er andere dingen mee kunnen doen.'
Jaren vliegen voorbij.
Het verhaal maakt tijdsprongen van oktober 1987 naar zeven jaar later 1994, naar 2001, 2008 en 2015. Tot tenslotte 29 juli 2022 aanbreekt.
Jaren die aan elkaar geregen worden door de prachtige schrijfstijl van Florence Knapp. Het heeft een fijne melodie. Het is zalvend. Ontspannen. Het neemt je mee aan de hand. Terwijl je verschillende verhaallijnen volgt.
Verschillende verhaallijnen waarin Knapp aangrijpende en heftige thematieken niet schuwt.
De impact van een keuzemoment op de rest van je leven. En daarmee op andere levens. Personages die als rode draad met de verschillende verhaallijnen verweven zijn.
Het is een verhaal waar ik eigenlijk zo min mogelijk over wil vertellen. Omdat het een verhaal is dat je zelf moet ontdekken.
Dit verhaal is een cocon van warmte, intimiteit en prikkende kusjes. Als een zonnetje op een verkleumde huid. Met barsten. En scheuren. Zo uit het leven gegrepen.
Met levensechte personages die ervoor zorgen dat je met ze mee gaat leven. Óf waar je juist een afkeer van krijgt.
Dit is een verhaal dat indruk maakt.
****
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Iselleleest
Gesponsord
Wanneer een bekende influencer wordt ontvoerd is het aan herstellend criminoloog Jackie Laurijssen de taak om haar veilig terug te halen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
