Recensie: Good Bad Girl - Alice Feeney

Twintig jaar na de ontvoering van een baby wordt een vrouw vermoord in een verzorgingstehuis. De twee misdaden zijn op de een of andere manier met elkaar verbonden.

De koppige 80-jarige Edith plant haar ontsnapping uit het tehuis, terwijl haar verzorger Patience, een pathologische leugenaar, een band met haar opbouwt.

Ediths dochter Clio weigert contact met haar moeder. Dan komt ze zelf in gevaar door een onbetrouwbare nieuwkomer. Ondanks hun wederzijdse wantrouwen moeten de drie vrouwen samenwerken om een mysterie te ontrafelen met twee moorden, drie verdachten en één slachtoffer…

'We zijn misschien wel allemaal een detective in het verhaal van ons leven. Al dat zoeken naar een reden waarom we hier zijn, de stukjes van ons bestaan in elkaar passend, worstelend met de vraag wat en hoe en wie we zijn vergeleken met wie we zouden moeten zijn.'

Maak kennis met Edith, Clio en Patience:

- Edith is altijd zeer op haar hoede geweest voor mensen. Ze vindt honden aanzienlijk trouwer en betrouwbaarder.
- Clio vindt de nabijheid van anderen tegenwoordig onaangenaam en onnodig. Ze gaat liever niet te vaak van huis.
- Patience weet soms niet meer wie ze is. Ze verschuilt zich in haar eigen dromen.

Maar wíé van deze vrouwen is tot moorden instaat?

Dáár kom je gaande het verhaal achter. Maar als je dénkt te weten hoe het zit? Think again. Want de Koningin van de plottwists weet wederom te verrassen!

'Rivieren zijn net mensen. Ze veranderen, ze volgen hun bestemming. Soms lijken ze niet op zichzelf maar zijn ze nog steeds hun eigen ik.'

Het resultaat is een heerlijke cosy whodunit in Agatha Christie-stijl. Dit boek beschermt je tegen de werkelijkheid en laat je wegkruipen tussen de bladzijden van een verhaal wanneer het leven te luidruchtig is. Het is íéts minder geloofwaardig dan haar vorige boeken... maar alsnog genieten geblazen. ***

'We weten niet altijd wat we zoeken tot we het vinden.'