Recensie: Wat gebeurde er met David? - Henk Hardeman

Bobbie is erin geluisd. Er lijkt niets anders op te zitten dan de zomervakantie door te brengen in een vakantiehuis zonder vrienden, maar met ouders en zusje. Algauw blijkt het geen toeval dat ze juist in dit vakantiepark zitten: hier is David, Bobbies oudere broer, zeven jaar geleden spoorloos verdwenen. Wanneer er tijdens hun verblijf vreemde dingen gebeuren die iets te maken lijken te hebben met David, besluit Bobbie uit te zoeken wat er destijds met hem is gebeurd. Vrienden die Bobbie in het park heeft leren kennen, schieten hierbij te hulp. In de hoop meer te weten te komen over Davids verdwijning, probeert de groep via ‘glaasje draaien’ contact te zoeken met zijn geest. Maar dit blijkt niet zonder gevaar...

'Geesten bestaan niet, dat weet je toch?'
'Maar als ze nou wel bestaan?'

Tijdens Spooktober lees ik graag spannende en - vooral - griezelige verhalen. 'Wat gebeurde er met David?' trok meteen mijn aandacht om - potentieel - spannend én griezelig te zijn. De flaptekst intrigeerde mij. Want glaasje draaien is toch vaak vragen om problemen?

In 'Wat gebeurde er met David?' volgen we Bobbie. Bobbie van nog net geen 18 jaar.
Bobbie draagt een rugzakje. Een rugzakje sinds David 7 jaar geleden plotseling verdween. Plotseling verdween zonder een spoor achter te laten...

Het verhaal leest vlot dankzij de fijne schrijfstijl én de korte hoofdstukken. Een combinatie die ervoor zorgde dat ik deze novelle in één dag las. Meestal ben ik niet zo van de novelles, maar voor deze Best of YA XS maakte ik een uitzondering.

Het verhaal werd rustig opgebouwd. Beetje bij beetje komen we meer te weten over de zwartste dag in het leven van het gezin van Bobbie. Het voelde als de dag van gisteren dat David verdween. Maar nog altijd zijn er meer vragen dan antwoorden. En het mysterie rondom zijn verdwijning zorgde ervoor dat ik dit boek niet wilde wegleggen.

De spanning werd langzaam opgebouwd tot het moment dat er geen weg meer terug was.
Een verhaal vol mysterie en waarin rouwverwerking centraal staat.
De ontknoping vond ik erg goed en het is Henk gelukt om mij te overtuigen dat novelles wel degelijk mooi afgerond kunnen zijn. ****