Soms heb je wel eens als je aan het boek begint de vraag hoe bepaalde dingen in een verhaal lopen. Wat heel sterk aan Tot zwijgen gedoemd was dat het er uiteindelijk op neer kwam dat veel zaken het daglicht niet konden verdragen en waarbij sommige zaken bijna min of meer onder het tapijt werden geschoven.



Inspector Jefe Javier Falcón is een echte politie inspecteur zoals die ook te herkennen zijn in diverse tv series waar de politie inspecteur vaak geïnteresseerd zijn in relaties tussen mensen. De opmerking van één van de hoofdpersonen in het verhaal is veelzeggend. Maddy Krugman een fotografe maakt de opmerking dat Falcón net Inspectuer Colombo is. Aanleiding hier is de vondst van het lijk van Rafael Vega, waarbij connecties aan het licht komen met de Russische maffia. Wilson beschrijft dat deze maffia zeer medogenloos te werk gaat. Daarbij hangt er om de dood van Vega een mysterieuze sluier, die langzaam maar zeker wordt ontrafeld. De vraag die gesteld wordt, is het zelfmoord of een moord waarbij de moordenaar zijn slachtoffers dwong om dit te doen.



De andere kant in het verhaal is dat enkele mensen die Vega kent met kinderporno te maken heeft. Ook Vega zelf was betrokken bij deze kwalijke praktijken. Wilson vertelt dit op zeer kundige wijze vanuit het perspectief van de hoofdpersoon Falcón. Verder zijn er relaties tussen de FBI, de CIA en het regime van Augusto Pinochet dat veel met elkaar te maken heeft door de personages die in het boek voorbij komen. De rechter Juez Esteban Calderon is een prototype van een man waar het testosteron gehalte flink op hol is geslagen en achter elke mooie vrouw aangaat. De collega van Falcón Ferrera die een ex-non blijkt te zijn en met een opvallende bekentenis komt en de neefjes Salvador en Sebastien Ortega die eveneens een sleutelrol vervullen in het verhaal.



Al met al een onderhoudende thriller. Wilson is een echte verhalenverteller en weet dit bij mij op een aangename wijze over te brengen.