Ook ik ben vol verwachtingen aan dit boek begonnen en ik moet zeggen dat ik na enkele bladzijden te lezen ongelooflijk enthousiast werd. Ik wist niets over al deze dingen en vond het allemaal reuze interessant. Maar na een 150-tal pagina's had ik iets van: pff, jaja, ik weet het nu wel. Het verhaal werd steeds meer ongeloofwaardig en de karakters bleven oppervlakkig beschreven. Ik vind het erg belangrijk om me te kunnen inleven in een boek. Over de materie waarover het boek gaat, wil ik wel nog wat meer te weten komen, maar dat kan ook zonder dit slappe verhaal.

Wat mij enorm stoorde was dat een cryptologe en een Harvard geleerde sommige raadsels waarvan de oplossingen zo voor de hand lagen niet meteen konden oplossen! En waar ik me nog het meest aan geërgerd heb is de schrijfstijl van de auteur. Het hoeft voor mij helemaal geen zware literatuur te zijn vol moeilijke woorden en ellelange zinnen, maar ik voelde me bij wijze van spreken soms aangesproken als een tweejarige. Ik heb dus wel wat bijgeleerd, en het onderwerp vond ik zonder meer interessant, maar als ik een goeie thriller wil lezen, wil ik ook wel een betere verhaallijn...