Zoals de ouden zongen piepen de jongen

Sophie Mackintosh is de schrijfster van dit boek dat is genomineerd voor the Man Booker Prize 2018. Het is haar debuut en de teksten die het boek aanbevelen bevatten kreten als mooi, wereldvreemd, poëtisch, geniaal, geheimzinnig en weelderig, maar ook obsessief en verontrustend.

Grace, Lia en Sky wonen samen met hun ouders op een zonovergoten eiland en lijken daar de enige menselijke bewoners te zijn. Toch hebben ze de beschikking over een hotel met vele kamers, badkamers en een zwembad. Met aan de ene kant een prachtig zandstrand en aan de andere kant een bos, is de plek feitelijk een klein paradijs. Maar niets is wat het lijkt. Er dreigt altijd gevaar, en daar worden de dochters dagelijks aan herinnerd met behulp van lichamelijke en geestelijke trainingen, rituelen en mishandelingen.

De zussen herinneren zich vrouwen die het eiland bezochten om te herstellen. Vrouwen die onder leiding van hun moeder een waterkuur ondergingen en als herboren het eiland weer verlieten. Maar nu komen de vrouwen niet meer. De wereld om hun heen is namelijk giftig, zo weten ze heel zeker. En dat gif kan zich op allerlei manieren manifesteren. Het zit in de zee en in de lucht. Mannen kunnen het met zich meebrengen en een ondoordachte daad kan zomaar het begin van het einde zijn. De drie zussen leven met die aangeleerde angst en worden er somber van. Voor verdriet is echter geen plaats. Huilen mag niet en gebeurt daarom afgezonderd en bedekt.

Gelukkig hebben ze ondanks het leeftijdsverschil veel steun aan elkaar en weten ze dankzij hun ouders wat ze moeten doen om het gevaar te weren en te overleven. Maar dan verdwijnt vader…

The Water Cure is heel beeldend geschreven, maar de manier waarop en het verhaal zelf zorgt ervoor dat dit boek niet door iedereen gemakkelijk te lezen is. Ondanks alle vreemde gewoontes die deze vrouwen hebben ontwikkeld is dit verhaal geen echte dystopie en ook geen feministisch statement. Eigenlijk raakt het kant nog wal. Het is niet compleet, er mist iets. Noem het een inleiding, een verklaring of een oorzaak. The Water Cure is een verhaal met veel ongeloofwaardigheden zonder enige vorm van uitleg. Het venijn zit echter in de staart van het verhaal en dat nodigt wel uit tot nadenken.