Lucy aan Zee

Lucy is de hoofdpersoon in dit nieuwe boek van de Amerikaanse schrijfster Elizabeth Strout. Het boek is vertaald naar het Nederlands door Madelon Janse.
Eerdere boeken van deze schrijfster zijn o.a.: ‘Ik heet Lucy Barton’ en ‘Het verhaal van William’.

Het verhaal beschrijft met name een groot deel van de pandemie van het Coronavirus en alles wat zich daarbij voordeed. Om die reden vond ik het zelf minder prettig om te lezen omdat ik juist zo blij was dat we hier na lange tijd de meeste narigheid achter de rug hadden en er weer aandacht kan zijn voor andere zaken. In dit boek echter, kwam er weer van alles boven.
Lucy is een schrijfster, die nog niet lang weduwe is. Ze mist haar overleden man David nogal maar heeft inmiddels weer een vriendschappelijk contact met haar ex-man William, die verlaten is door zijn derde ex-echtgenote. Ze wonen beiden in New York. Ze zien elkaar regelmatig en zijn ook al samen een paar dagen naar Maine gegaan om de pas ontdekte halfzus van William, Lois Bubar, te ontmoeten. Helaas wilde die hem niet spreken.
Als Corona langzaam in beeld komt in New York, wil William de gevaren die hij, als parasitoloog, aan ziet komen, voor zijn en hij haalt Lucy over met hem mee te gaan naar Maine. Hij wil dat ze veilig is. Eerst aarzelt ze nog. Ze is nog niet echt op de hoogte van de ernst van de situatie maar ze laat zich ompraten en gaat met hem mee. Ze logeren in een huis aan de kust en hopen daar buiten schot te blijven.
Ze brengen hun dagen door met veel wandelen, ontmoeten verschillende mensen, maken nieuwe vrienden en ook, na een tijdje, komt er toch nog een contact tot stand met de halfzus van William.
Vanuit New York komen er steeds meer berichten binnen over de dramatische situatie die daar heerst en alle beperkingen die er zijn vanwege alle Coronabesmettingen. Veel situaties die in het boek beschreven worden, zijn ook voor ons in Nederland herkenbaar, de vele protesten, de ontkenningen en de verschillende groepen die tegenover elkaar stonden en alle regels en verboden, de lockdowns, enzovoort.
Als na lange tijd de situatie wat veiliger is geworden doordat veel mensen de ziekte inmiddels hebben doorgemaakt en overleefd hebben en veel mensen, ook Lucy en William, gevaccineerd zijn en zich veiliger voelen, is het ook weer mogelijk om hun dochters Becka en Chrissy te ontmoeten. Ook zijn Lucy en William in de afgelopen tijd naar elkaar toe gegroeid en ze besluiten bij elkaar te blijven, al vragen de dochters zich af of hun moeder de situatie wel op de juiste manier inschat.
Het boek lijkt wat oppervlakkig te zijn. Het is makkelijk leesbaar en nogal fragmentarisch. Het lijkt een ‘niemendalletje’ waarin allerlei ‘wijsheden’ en gedachten kort genoemd en aangestipt worden. Pas als je wat verder leest, ontdek je steeds meer diepere lagen en ook lijntjes tussen de verschillende personen waarmee kennis gemaakt wordt. Het boek is niet diepgaand maar wel prettig leesbaar.