heerlijke feelgood

Dorothee is een bruisende jonge vrouw die de laatste tijd vaak over het hoofd wordt gezien.
Haar vriend vertrok naar het buitenland, zonder haar ervan te verwittigen dat dit het einde van hun relatie betekent, haar baas vergeet haar te vertellen dat ze haar baan kwijt is omdat het bedrijf failliet is en haar moeder vond het niet nodig om haar te vertellen dat haar opa is overleden.
Een brief van de notaris brengt haar hiervan op de hoogte, met de mededeling dat zij de enige erfgenaam is.
De voorwaarde die eraan vastzitten laten haar flink twijfelen, ze moet namelijk 30 dagen in zijn boerderij wonen en er mag in die tijd níets veranderd worden.
Maar haar huidige single- en werkloze leven laat haar toch halsoverkop naar de Achterhoek afreizen.

De regel dat er niets veranderd mag worden is ook van toepassing op Wes, een jongeman die door Dorothees opa in de familie is opgenomen.
Hij werkt in de garage en woont in de boerderij en stiekem is hij ook nog eens een lust voor het oog.
Langzaamaan leert Dorothee niet alleen Wes kennen, maar leert ze ook haar opa en de boerderij beter kennen.
Ze moet gaan beslissen wat ze met de boerderij wil, maar ze moet ook gaan bedenken wat ze van de rest van haar toekomst verwacht.
Dorothee is een heel liefdevol persoon die niet altijd de liefde terug krijgt die ze verdient.
Het leven lijkt haar voorbij te gaan en dat terwijl ze nog in de bloei ervan zit.
Ze ontpopt zich tot een vrouw die weet wat ze wil en er niet voor terug deinst om haar eigen geluk te maken.

Misverstand in de middle of nowhere is een heerlijke feelgood, zonder veel clichés. Er is een flinke dosis liefde, verpakt in onhandigheid, humor en onverwachte wendingen.
Het snijdt actuele onderwerpen aan, met de bijbehorende problemen en is mede daardoor ook een verhaal waar je jezelf in kan verplaatsen.
Het leven is niet altijd een feestje en ook Dorothee heeft door dat je vaak zelf de slingers moet ophangen.

De personages zijn goed uitgewerkt, ieders zwakke en sterke punten komen boven en dit maakt hen tot echte personen, die niet allemaal even lovable zijn.
Zonder te veel details te geven komt ook de omgeving goed naar voren.
Helaas was mijn bezoekje aan de Achterhoek maar van korte duur, want ik las het boek razendsnel uit.
Dit mede door de korte hoofdstukken maar ook de manier van schrijven die je echt meetrekt in het verhaal en je gauw verder wil laten lezen.
Één minpuntje, want die “moet” er toch zeker ook zijn?!
De lekkere recepten van Dorothees oma zijn slecht voor mijn dieet.
De heerlijke beschrijvingen van grootmoeders recepten, met vers fruit uit eigen tuin en een lekker toefje slagroom en gesmolten chocolade en als klap op de vuurpijl nog even een zelfgemaakt kruisbessenvlaai, daar kan geen enkele zoetekauw tegenop.

Nee, Misverstand in de middle of nowhere kent wat mij betreft geen minpunten, er komt zelfs nog een groot pluspunt: Lis Lucassen is nog lang niet klaar met Dorothee en er volgen nog meer delen in deze Misverstand-feelgoodserie.
Ik kijk er alvast erg naar uit!