Hebban recensie
Saai
moraliserend sfeerbeeld,Antwerpen, wereldoorlog 1. Als schilder-restaurateur weet Fransman Georges Ouvry te ontsnappen aan de dienstplicht. Hij krijgt de taak een met frescos beschilderd plafond in het huis van Howard Dunster onder handen te nemen. Howard Dunster is vooraanstaand lid van een Engels bijbelgenootschap. Tijdens de afwezigheid van de eigenaar wordt door een Duits officier een zeldzame piratendruk van een William Tyndale versie van het Nieuwe Testament in beslag genomen. Loyauteit ten opzichte van zijn werkgever doet Ouvry belanden in de niets ontziende strijd tussen bibliofielen en collectioneurs om de kostbare editie te bemachtigen.
Veeleer dan een thriller is De collectie een sfeerbeeld van de oorlogsjaren in het tweede decennium van de vorige eeuw. Uitgeverij Davidsfonds komt zelfs met de term historische biblio-thriller op de proppen. Een sfeerbeeld dat niet echt geslaagd kan worden genoemd. Ondanks de verschillende Engelse scènes lopen de personages vooral voortdurend heen en weer door het Antwerpen van begin 20e eeuw. Veelal resulteert dit in een te gedetailleerde routebeschrijving waarin enkele flarden Antwerpse spreektaal van de vele clichématige bijpersonen de authenticiteit dienen te verzekeren.
De talloze haast wetenschappelijk aandoende zijsprongen van Segers in verband met de bewuste piratendruk en zijn uitvoerige beschrijvingen van het religieuze leven in de 16e eeuw zijn misschien voer voor enkelingen. Buiten dit nichepubliek zullen niet veel mensen zich aangesproken voelen om zich door deze saaie uiteenzettingen heen te worstelen. De jacht op de piratendruk, wat uiteindelijk toch de kern van het boek is om thriller genoemd te mogen worden, is volledig ondergeschikt aan het wetenschappelijke exposé van Guy Segers.
De personages blijven vlak en hun drijfveer en handelingen berusten al te vaak op een haast buitenwerelds aandoende christelijke moraal. De romance tussen Georges en Harriet blijft volledig verstoken van enige emotie, tekenend voor de algemene indruk die het boek nalaat.
De collectie van Guy Segers: noch spannend, noch boeiend (zowel intellectueel als emotioneel). Eventuele vooroordelen met betrekking tot uitgeverij Davidsfonds (saai katholiek en met een moraliserend toontje) worden ten volle bevestigd.
Veeleer dan een thriller is De collectie een sfeerbeeld van de oorlogsjaren in het tweede decennium van de vorige eeuw. Uitgeverij Davidsfonds komt zelfs met de term historische biblio-thriller op de proppen. Een sfeerbeeld dat niet echt geslaagd kan worden genoemd. Ondanks de verschillende Engelse scènes lopen de personages vooral voortdurend heen en weer door het Antwerpen van begin 20e eeuw. Veelal resulteert dit in een te gedetailleerde routebeschrijving waarin enkele flarden Antwerpse spreektaal van de vele clichématige bijpersonen de authenticiteit dienen te verzekeren.
De talloze haast wetenschappelijk aandoende zijsprongen van Segers in verband met de bewuste piratendruk en zijn uitvoerige beschrijvingen van het religieuze leven in de 16e eeuw zijn misschien voer voor enkelingen. Buiten dit nichepubliek zullen niet veel mensen zich aangesproken voelen om zich door deze saaie uiteenzettingen heen te worstelen. De jacht op de piratendruk, wat uiteindelijk toch de kern van het boek is om thriller genoemd te mogen worden, is volledig ondergeschikt aan het wetenschappelijke exposé van Guy Segers.
De personages blijven vlak en hun drijfveer en handelingen berusten al te vaak op een haast buitenwerelds aandoende christelijke moraal. De romance tussen Georges en Harriet blijft volledig verstoken van enige emotie, tekenend voor de algemene indruk die het boek nalaat.
De collectie van Guy Segers: noch spannend, noch boeiend (zowel intellectueel als emotioneel). Eventuele vooroordelen met betrekking tot uitgeverij Davidsfonds (saai katholiek en met een moraliserend toontje) worden ten volle bevestigd.
1
Reageer op deze recensie
