Verrassend debuut

Nancy Olthoff (Den Haag, 1977) schreef bijna twintig jaar speeches en strategische teksten voor ministers, staatssecretarissen en CEO’s (onder anderen Maria van der Hoeven, Mark Rutte, Johan Remkes, Maxime Verhagen en de top van Aegon). Werk waardoor haar droom om een roman te schrijven op de achtergrond verdween.
Momenteel heeft Nancy Olthoff haar eigen bedrijf, waarmee ze mensen helpt aan een goed verhaal: met speeches en strategische teksten, interviews en presentatiecoaching. Nu is haar debuutroman er: de achtbaantester.

In de achtbaantester volgen we Herman van Dusselen. Hij is 32 jaar en “een beetje anders”, tenminste dat vinden de mensen om hem heen. Herman speelt met knikkers (je weet tenminste wat je er aan hebt), maakt het huis grondig schoon en houdt zich vast aan wat hij kent. Pijnlijke herinneringen aan vroeger duwt hij weg. Als hij een maandlang gratis naar het pretpark mag, gaat hij ernaartoe en ontmoet daar Jeanette van de suikerspinnen. Hij wordt verliefd. Hierdoor wordt hij gedwongen uit zijn comfortzone te stappen. Voor het eerst wordt Herman uitgedaagd de wereld buiten zijn vertrouwde knikkerkamer te ontdekken. Waagt Herman zich aan het leven, of blijft hij zich krampachtig vasthouden aan het verleden? De achtbaantester is een tragikomisch verhaal over rouwverwerking, anders zijn en loslaten.

Het verhaal is, hoewel je je niet voor kunt stellen dat een volwassen man met knikkers speelt, heel geloofwaardig. Af en toe denk je wel eens “kom op Herman”, maar gaandeweg het verhaal begrijp je ook hoe het komt dat hij geworden is zoals hij is. De roman is opgebouwd uit drie delen “knikkerbanen”, “suikerspinnen Jeanette” en “leven en dood”, wat een hele goede weergave is voor de ontwikkeling van Herman.

Met kleine stappen bouwt de schrijfster de spanning op, waarna het verhaal eindigt in een bijzondere ontknoping. Het verhaal is vlot geschreven en leest gemakkelijk.