Een gaaf boek!

De hele wereld was geschokt toen in april 2008 de 77-jarige Josef Fritzl werd opgepakt. Hij bleek zijn dochter Elisabeth maar liefst 24 jaar lang gevangen gehouden te hebben in zijn huis in Amstetten, Oostenrijk. Een parallel met het lot van Natascha Kampusch, ook een Oostenrijkse, was snel getrokken. Natascha had echter ‘maar’ tien jaar gevangen gezeten. Elisabeth meer dan het dubbele; bovendien had zij in die tijd zeven kinderen gebaard waarvan haar vader de vader was.

John Glatt  woont en werkt in Londen en New York als journalist en true crime- auteur. De kelderkinderen is het indringende verslag van wat vooraf ging aan de gevangenschap van Elisabeth, en ook voor een groot deel (want het verhaal is voorlopig nog niet afgelopen) aan de afloop.
Het boek begint met een deel van het einde: in een Oostenrijks ziekenhuis wordt de doodzieke Kerstin binnengebracht. Josef vertelt het personeel kalmpjes dat hij haar voor de deur gevonden heeft… Hij zal pas veel later toegeven dat zij zijn eigen dochter is, die door het jarenlange verblijf in de donkere kelder erg ziek is geworden. We weten allemaal nog wel hoe het verder ging: dat uiteindelijk Elisabeth zélf naar het ziekenhuis kwam, en dat zij na urenlange verhoren door de politie vertelde wat er allemaal gebeurd was.

John Glatt  heeft de hele geschiedenis samengevat en op een sobere maar indringende manier neergezet. Hoewel het verhaal te gruwelijk voor woorden is, gaat hij zich nergens te buiten aan het uitgebreid beschrijven van de details. En zo hoort het ook. Die details hoeven wij niet te weten. Het is goed dat de hele wereld door middel van dit boek kennis kan nemen van alle feiten, die al gruwelijk genoeg zijn. John Glatt  heeft zijn taak op uitstekende wijze
vervuld. De kelderkinderen is een eerlijk boek waarin de feiten niet geschuwd worden maar de gruwelijkheden niet te breed worden uitgemeten.