Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Indrukwekkend

Jeannie Bertens 23 augustus 2020
Op de achterflap: ‘Bianca Pitzorno is een icoon. Zoals de naaimachine stoffen en kleuren combineert, naait de roman verschillende verhalen aan elkaar die Pitzorno van haar grootmoeder heeft gehoord, heeft gelezen in oude kranten en brieven, of heeft ontleend aan familieanekdotes’. Bianca Pitzorno (1942) is geboren in Sassari op Sardinië. Ze heeft al meer dan vijftig boeken geschreven, voornamelijk voor kinderen. ‘De stof in haar handen’ leest als een roman maar bevat een dieperliggende boodschap, het beschrijft de strijd van een jonge vrouw voor haar onafhankelijkheid en voor haar dromen, in een wereld die wordt gedomineerd door mannen.
De ik-figuur in het boek wordt al jong wees. Zij blijft met haar oma over wanneer een grote choleraepidemie de rest van de grote familie uitvaagt. Haar levensverhaal is vastgelegd in het boek dat steeds vanuit de ik-figuur is geschreven. Het jonge meisje blijft bij haar oma. Oma heeft zich voorgenomen om het meisje zelf op te voeden en niet in een weeshuis te plaatsen om haar kansen op zelfstandigheid in het leven te vergroten. Oma is analfabete en dat lot lijkt haar kleindochter ook beschoren te zijn. Vanaf haar zevende helpt ze haar oma al mee om de op maat gemaakte kleding voor haar klanten af te werken. Oma leert haar alle kneepjes van het vak zodat ze later haar eigen kost kan verdienen. Haar oma geeft haar ook de nodige levenslessen mee. Puttend uit voorbeelden vanuit haar eigen verleden. Gelukkig leert ze in haar jeugd toch nog lezen en schrijven via privélessen in ruil voor naaiwerk. Via het naaiwerk leert de hoofdpersoon het leven van de rijkere mensen kennen, wanneer oma overlijdt, zet ze haar werk voort. Ze kan er net van rond komen, het is geen vetpot maar ze kan wel in het kleine appartementje blijven wonen. Door haar werk leert ze juffrouw Esther kennen, ‘het markiezinnetje’. Esther is een vrijgevochten jonge vrouw, de enige dochter van een rijke man en door hem verwend. Niet alleen met materiële spullen maar ook met opleiding. Ze heeft vreemde talen mogen studeren maar ook wiskunde en natuurkunde. Dat was voor vrouwen not-done maar Esther dreef haar zin door. Ze trouwde ook met de man van haar dromen. De hoofdpersoon naait de trouwuitzet en later de babyuitzet voor het eerste kindje van Esther. En hoewel ze niet bevriend kunnen zijn door het verschil in stand, ontstaat er toch wel iets wat daar sterk op lijkt. Esther brengt zelfs een draagbare naaimachine voor haar mee, dat vergroot haar kansen op werk aanzienlijk, er blijft zelfs wat geld over om naar de opera te gaan of voor een abonnement op de bibliotheek. Via Esther ontmoet ze ook Lily Rose, een vrijgevochten Amerikaanse vrouw met een heftig liefdesleven en een tragisch levenslot.
De auteur verwerkt de verschillende verhaallijnen in het boek. Ze heeft ervoor gekozen om steeds vanuit de ik-figuur te vertellen. Je leeft daardoor helemaal me en voelt de ik-figuur groeien. De keuzes die ze maakt pakken niet allemaal goed uit maar ze leert er wel van en heeft het hart op de goede plaats zitten. Prachtig dat haar oma al zo’n vooruitziende blik had om haar een beroep te leren. In haar omgeving ziet ze later hoe uitzichtloos het leven ook kan zijn wanneer je die mogelijkheden niet hebt. Haar oma heeft haar geleerd om anderen te helpen maar ook om zelf niet afhankelijk te worden van andere mensen. Een les die ze haar hele leven onthoudt en die ze op haar beurt weer doorgeeft aan de vrouwen om haar heen. Emancipatie in het klein maar wel effectief en duurzaam! Ik heb genoten van dit bijzondere boek, ik kon het niet wegleggen en heb het dan ook in één dag uitgelezen. Dit bijzondere boek verdient echt vijf sterren.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jeannie Bertens