J.V 6K

Angstige sfeer laat je vliegen doorheen het boek Na haar vorige boek het laatste offer, pakt Simone van der Vlugt weer uit met blauw water. Haar vorige boek dat dateerde van 2007 viel niet goed in de smaak bij het publiek maar één jaar later gooit ze het over een andere boeg en schrijft ze een thriller: Blauw water.Simone van der Vlugt laat het verhaal afspelen in een afgelegen huis ergens in het bos, hierdoor creëert ze meteen een spannende locatie die verder in het verhaal fantastisch wordt beschreven. Op een doodnormale dag staat er plots een tbs’er voor haar neus. Meteen wordt de cover van het boek duidelijk want ze ziet de man terwijl ze de was aan het ophangen is.Het verhaal speelt zich af rond Lisa en haar dochter Anouk die plots worden ontvoerd in hun eigen huis door Mick Kreuger, een ontsnapte tbs’er die moorden heeft gepleegd. Aanvankelijk lijkt hij heel agressief maar nadat Lisa doet wat hij vraagt is het eigenlijk een rustige man die gewoon wat tijd nodig heeft om een plan te bedenken .Op een bepaald moment komt er een tweede verhaalijn in het verhaal die aanvankelijk niets met het verhaal heeft te maken totdat Senta aankomt bij het verlaten huis van Lisa. Senta ziet Kreuger en beslist om snel weg te rijden. Dit was geen goed idee want het was heel mistig en ze gaat het water in en wordt op het nippertje nog gered maar beland wel in een coma. Uiteindelijk ontwaakt ze uit haar coma maar ze weet niets meer wat er gebeurt is, stilletjes aan komt ze meer te weten en gaat ze zelf op onderzoek uit om te vinden wat er gebeurt was en waarom ze zo snel reed in het mistige weer. We komen meer te weten over Senta terwijl ze in coma ligt, dit heeft Simone van der Vlugt prachtig uitgezet op papier. We komen te weten dat ze haar man bedroog terwijl haar echtgenoot naast haar bed in het ziekenhuis aan het wenen is van wanhoop. Vanaf dit moment zien we de twee verhaallijnen constant wisselen en we zien zeer duidelijk dat deze twee gaan samensmelten en het boek schiet in een hogere versnelling. Dit maakt het boek zeer spannend en dit leidt uiteindelijk tot de climax van het verhaal. Dit boek geeft de werkelijkheid goed weer omdat er uiteraard zo’n mensen bestaan en dit kan zeker overkomen. Wat ook zeer nieuw is aan het boek en wat de gevoelige lezers gaat aantrekken is dat de gruwels die Kreuger pleegde niet in detail worden beschreven en dat er in het verhaal zelf geen moorden worden gepleeg door Kreuger. Er wordt alleen maar vermeldt hoe en waarom dat hij de moorden pleegden en hier zien we een verklaring vanuit Kreuger zijn visie. Er wordt vanuit het standpunt van Kreuger gekeken naar de moorden die hij pleegde en waarom hij tegen het vrouwenras is. Dit vertelt hij allemaal als hij een betere band krijgt met Lisa. Vanuit dit standpunt is het te vergelijken met het Dostojewski verhaal maar dat is het niet exact want Kreuger is fier over wat hij gedaan heeft en toont geen berouw. Het uiteindelijke slot van het verhaal zit heel goed in elkaar en alle personage komen samen waardoor de lezer zich zeer tevreden zal voelen. Het boek is beter als het vorige, het valt te vergelijken met De reünie die ze uitbracht in 2004 maar ik vind het persoonlijk nog beter, het is de paar jaar ervaring dat ze meer heeft dat het boek uiteindelijk zo goed maakt. Het is een thriller van waardig formaat.