Onbeholpen

Wanneer ik een thriller lees, vind ik het leuk om af en toe een auteur te proberen die ik nog niet ken. Dit keer koos ik voor Arnaldur Indridason, omdat ik op Hebban zag dat hij recent een nieuwe thriller heeft uitgebracht (iets met ijs).

Soms als ik recensies lees van anderen dan lijkt het of ik een heel ander boek heb gelezen. 'Literaire thriller' staat er op de cover van Maandagskinderen, maar ik heb zelden zulk stuntelig en onbeholpen proza gelezen. Of dat ligt aan een beroerde vertaling weet ik niet. Mijn IJslands is niet meer wat het geweest is dus dat kunnen we niet controleren.

Hopelijk zijn de latere boeken van deze auteur van een hoger niveau. Ik geef hem nog een kans omdat hij niet voor niks best veel goede beoordelingen krijgt. Maar die krijgt Maandagskinderen ook, dus kennelijk ligt de lat voor veel lezers niet zo hoog.