Vreemd

In oktober was ik met vakantie in Zwitserland. In het chalet bevonden zich boekenkasten, met boeken die de verhuurder waarschijnlijk niet de moeite waard vond om in zijn eigen woning in een kast te zetten. Ik kon nauwelijks iets van mijn gading vinden. Een Zomerhuis met Zwembad was een van de weinige titels die ik kende.

Bovenstaande alinea is eigenlijk louter overbodige informatie, en zou daarom ook door Herman Koch kunnen zijn opgeschreven. Ik kende van hem alleen Het Diner, en dat vond ik een vervelend boek. Een onsympathieke hoofdpersoon, onnodig uitgerekt verhaaltje door de uitgebreide gedachtespinsels, oppervlakkig en ongeloofwaardig (wanneer je kind iets vreselijks uitspookt, ga je dat dan in een openbare gelegenheid zitten bespreken?).

Een Zomerhuis met Zwembad was minstens even vervelend als Het Diner. Ook nu weer een onsympathieke hoofdpersoon, en een onnodig uitgerekt verhaal. Voortdurend heb je de neiging om stukken over te slaan, omdat het gewoon niet opschiet. Boeiende zieleroerselen zijn het ook niet, die de hoofdpersoon heeft. Wat Koch ons met zijn boeken wil vertellen zou ik ook niet weten. Ik vind het allemaal nogal gekunsteld overkomen, oppervlakkig, en de ironie en het cynisme zorgen voor afstand. Soms kan ironie goed werken en zorgt die voor een glimlach. Maar wanneer een auteur eigenlijk alleen maar van ironie gebruikmaakt, is dat dan niet een beetje laf? Het is net of de schrijver zich verstopt achter het masker van ironie en cynisme.

De reden voor het commerciële succes van Koch is mij volkomen onduidelijk. Het Diner behandelde het maatschappelijk relevante thema van zinloos geweld, maar erg veel wijzer werden we er niet van. Daarvoor heeft Koch gewoon te weinig diepgang. Misschien dat hij als schrijver profiteert van zijn bekendheid van Jiskefet, want een goede auteur is hij niet. Maar goed, dat is niet iets wat ik bepaal natuurlijk. Veel lezers beleven plezier aan de boeken van Koch, maar ik vind het gehypte flauwekul.