Een verrassend debuut

De meeste auteurs zijn over niets zo onzeker dan over hun debuut. Is hetgeen wat ze hebben gepubliceerd wel lezenswaardig, zal het boek wel verkocht worden, de recensies positief zijn, en vooral of de vele uren die er aan vooraf zijn gegaan, niet voor niets zullen zijn geweest. Zie hier de dilemma’s waarvoor een debutant staat. Waarschijnlijk zal Diana van Hal dezelfde onzekerheden hebben gehad of nog steeds ervaren. Dit is totaal niet nodig, want haar boek De verzamelaar is een boek waar ze zich niet onzeker over hoeft te voelen. Het is een verrassend goed thrillerdebuut, dat naar veel meer smaakt.

In Medford, Massachusetts wordt in een reservaat het begraven lichaam van een jonge vrouw gevonden. Zij is de eerste van een groot aantal slachtoffers, die in korte tijd, na grondig graafwerk wordt gevonden. Het blijkt dat een seriemoordenaar actief is in de regio. Rechercheur Spencer Bennet wordt op de zaak gezet en wordt ondersteund door DNA- analist Jennifer Rowley. Beide hebben in het verleden een partner gehad die op mysterieuze wijze is verdwenen, waardoor ze naar elkaar toe groeien. Er wordt nog een aantal vrouwen vermist, die mogelijk nog in leven zijn en de race tegen de klok gaat pas echt van start als het net rond de daders zich sluit.

Diana van Hal is het pseudoniem voor de Nederlandse schrijfster Diana Ruwaard. Zij is werkzaam op een medisch laboratorium en daar maakt ze handig gebruik van. Ze studeerde medische microbiologie en stapte in haar derde jaar over naar klinische chemie. Tegenwoordig is ze werkzaam als analiste. Je merkt dat de schrijfster veel kennis van zaken heeft en een inkijk geeft in de werkzaamheden van een DNA-analist, zonder een overdaad aan technische details te verwerken.

De verzamelaar is een vlot lezend boek met korte hoofdstukken, die to the point zijn en een duidelijke lijn in het verhaal neerzetten. Met korte zinnen en geen overbodige uitweidingen houdt ze zo de vaart er in. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, zowel vanuit een van de moordenaars als vanuit een van de ontvoerde vrouwen als de beide hoofdpersonen. Dit houdt in dat in het begin van het verhaal de dader al bekend is, maar dit is niet storend of negatief voor het verhaal. De personages zijn goed uitgewerkt.

De aanstekelijke schrijfstijl van Diana van Hal heeft nieuwsgierigheid naar een vervolg aangewakkerd. Dat er nog meer van haar hand zal verschijnen, lijkt een kwestie van tijd want aan het einde van dit boek wordt er al een aantal keer subtiel een opzet gemaakt naar een vervolg op dit verhaal. Ze heeft de lat voor zichzelf op een mooie hoogte gelegd, maar dat is voor haar niet meer dan een uitdaging.