Lezersrecensie
Een goede uit de reeks met Deleu en Mendock
'Levend speelgoed' is het eerste boek, verschenen na het overlijden van Luc Deflo.
Toen hij de diagnose van ongeneeslijke kanker kreeg, heeft hij een aantal manuscripten versneld afgewerkt.
In 'Levend speelgoed' vinden we zijn vertrouwd speurders duo Dirk Deleu en Nadia Mendonck terug.
Kort na mekaar worden drie jonge meisjes ontvoerd, gruwelijk verkracht en vermoord. De dader is een 'vlotte' jonge man die hen via een zogenaamd probleem om hulp vroeg.
Aanvankelijk heeft de politie geen enkel spoor van de dader, tot ze door een toevallige politiecontrole op een verdachte stoten.
De man blijkt een jeugdvriend van Nadia Mendonck te zijn; zij weigert aanvankelijk te geloven dat hij de dader is. Maar tenslotte draagt zij toch bij tot zijn aanhouding . Maar daar eindigt het verhaal niet, wanneer hij weet te ontsnappen uit de gevangenis.
'Levend speelgoed' is een vlot geschreven politieroman, waarbij de korte hoofdstukken vanuit wisselende perspectieven en de levendige dialogen de vaart in het verhaal houden.
De dader is halfweg het boek al gekend, maar daar gaat het bij Luc Deflo in eerste instantie niet om.
Het gaat in essentie om de psyche van de dader, zijn motieven en achtergrond.
Dit wordt ook sterk uitgewerkt in de manier waarop Deflo beschrijft hoe de dader de ontvoeringen plant en uitvoert en hoe de dader daarbij met zijn eigen psyche worstelt.
Deflo schetst zo op een sterke manier het beeld van de monsterlijk iemand, die van zichzelf zegt: 'ik ben mijn eigen god'. Iemand die uitsluitend met zichzelf bezig is en 'niet gekweld wordt door de pijn die hij zijn slachtoffers had aangedaan, maar door zijn eigen onvermogen om genoegdoening te halen uit zijn daden.'
Monsterlijk, maar tegelijkertijd ook tragisch. Waarbij het uiteindelijk Nadia Mendock is die op het einde de dader op een harde manier confronteert met zichzelf.
'Levend speelgoed" is één van de betere uit de reeks met Deleu en Mendonck.
Toen hij de diagnose van ongeneeslijke kanker kreeg, heeft hij een aantal manuscripten versneld afgewerkt.
In 'Levend speelgoed' vinden we zijn vertrouwd speurders duo Dirk Deleu en Nadia Mendonck terug.
Kort na mekaar worden drie jonge meisjes ontvoerd, gruwelijk verkracht en vermoord. De dader is een 'vlotte' jonge man die hen via een zogenaamd probleem om hulp vroeg.
Aanvankelijk heeft de politie geen enkel spoor van de dader, tot ze door een toevallige politiecontrole op een verdachte stoten.
De man blijkt een jeugdvriend van Nadia Mendonck te zijn; zij weigert aanvankelijk te geloven dat hij de dader is. Maar tenslotte draagt zij toch bij tot zijn aanhouding . Maar daar eindigt het verhaal niet, wanneer hij weet te ontsnappen uit de gevangenis.
'Levend speelgoed' is een vlot geschreven politieroman, waarbij de korte hoofdstukken vanuit wisselende perspectieven en de levendige dialogen de vaart in het verhaal houden.
De dader is halfweg het boek al gekend, maar daar gaat het bij Luc Deflo in eerste instantie niet om.
Het gaat in essentie om de psyche van de dader, zijn motieven en achtergrond.
Dit wordt ook sterk uitgewerkt in de manier waarop Deflo beschrijft hoe de dader de ontvoeringen plant en uitvoert en hoe de dader daarbij met zijn eigen psyche worstelt.
Deflo schetst zo op een sterke manier het beeld van de monsterlijk iemand, die van zichzelf zegt: 'ik ben mijn eigen god'. Iemand die uitsluitend met zichzelf bezig is en 'niet gekweld wordt door de pijn die hij zijn slachtoffers had aangedaan, maar door zijn eigen onvermogen om genoegdoening te halen uit zijn daden.'
Monsterlijk, maar tegelijkertijd ook tragisch. Waarbij het uiteindelijk Nadia Mendock is die op het einde de dader op een harde manier confronteert met zichzelf.
'Levend speelgoed" is één van de betere uit de reeks met Deleu en Mendonck.
1
Reageer op deze recensie