Verrassend debuut

Op de cover van de De Dochter de aanbeveling van Tess Gerritsen. De Dochter is de debuut van de Engelse auteur Jane Shemilt. Mooi is dat ze in het nawoord haar medecursisten van de schrijfcursus bedankt, In De Dochter maken we kennis met Jenny, huisarts, getrouwd met Ted en moeder van Ed, Theo en dochter Naomi, Een hecht gezin, waar alles bespreekbaar lijkt, Echter blijkt het allemaal al snel iets anders te liggen. Naomi is druk met de repetities en de opvoering van een toneelstuk en Jenny heeft het gevoel dat ze haar niet kan bereiken, maar geeft de drukte de schuld. Op de een na laatste avond komt Naomi echter niet thuis en in de zoektocht naar haar, blijkt dat alle kinderen en niet alleen Naomi geheimen hebben,

De cover van De Dochter is bijzonder treffend voor de inhoud van het boek, Jenny wordt als het ware een spiegel voor gehouden voor de verdwijning van haar dochter. Ze wordt met zichzelf en de geheimen in haar gezin geconfronteerd. De tijdspanne van het boek betreft zo`n 14 maanden, van zo`n twee weken voor de verdwijning van Naomi tot ruim een jaar later. De schakelingen geven de lezer extra informatie. Dit is heel knap gedaan, zeker voor een debuut. Het boek wordt uit het oogpunt van Jenny verteld. Tijdens springt de lezer, heel natuurlijk, in de tijd. De dagen rond de verdwijning van Naomi en ruim een jaar later.

De Dochter is zeker geen standaard thriller, de spanning is niet tenenkrommend, maar wel degelijk het hele boek aanwezig. De ontdekking en aanwezigheid van de verschillende geheimen van de verschillende familieleden, maken dat er een continue onderliggende spanning is. Ik heb genoten van het boek en ga zeker een eventueel volgend boek van de hand van Jane Shemilt lezen.