Rond pagina 50 deel van plot ontrafelt

"De Moord op mijn vader" is het debuut van de Zweedse journaliste Carina Bergfeldt. In het bevroren meer Simsjonmeer in de plaars Skovde wordt het lichaam van de vermiste moeder Elisabeth Hjordt gevonden. Zij is ruim twee maanden vermist geweest en alles wijst erop dat zij het slachtoffer is geworden van een geweldsmisdrijf. Zowel de politie, als de verslaggeefster van de plaatselijke krant Ing Marie Andersson en Julia Almviden duiken in de zoektocht naar de waarheid.

In het boek speelt deze zoektocht een hoofdrol, maar ook de plannen van een ik-persoon om haar vader te vermoorden. Deze ik-persoon is al haar hele leven gekleineerd door haar dominante en geweldige vader en heeft er nu meer dan genoeg van. Gedurende het boek wordt het plan gesmeed voor de perfecte moord. Rond pagina 50 had ik een vermoeden, wie deze persoon was, en dit bleek juist te zijn. Gedurende het boek nog wel even aan het twijfelen gebracht door Bergfeldt, maar de eerste ingeving was correct.

De soms zeer korte hoofdstukken wisselen elkaar in rap tempo af en maken dat het boek als een trein leest. Met 418 pagina`s best een dikke pil, maar geen moment langdradig of saai. De ervaring van Carine Bergfeldt als journaliste op een krantenredactie komt goed tot zijn recht, ze maakt haar kennis van zaken knap onderdeel van dit boek.

De zoektocht naar de uiteindelijke moordenaar van Elisabeth Hjort was boeiend en spannend beschreven. Betreffende verhaallijn van de ik-persoon, was het intrigerend om mee te lezen in het gedachteproces en de voorbereidingen voor de perfecte moord. Zo gekleineerd worden door je vader, heeft zo`n grote stempel op het leven van de ik-persoon gelegd, dat ik haast sympathie voelde.

Ik geef het boek 3 sterren.