Warme herinneringen van opa en de jongen

Na De jongen met bloemen in zijn haar en Dank je wel komt Jarvis met een nieuw prentenboek Onze stenen.
Altijd liep een jongen met zijn opa naar een kiezelstrand. Ze gingen dwars door het Wiebelbos, zwaaiden naar passagiers die in de trein zaten en kwamen onder weg hondjes tegen. Tot slot klommen ze over het duin en hadden dan mooi uitzicht op zee. Samen genoten ze van een zeehond, speelden ‘piraatje’ en aten ze een ijsje. Voordat ze weer naar huis gingen, kozen zijn opa en de jongen allebei een kiezelsteen. Op de steen werd met verf een herinnering geschilderd. Alle stenen kwamen in ‘De Dartele Danser’ te liggen, opa’s boot.
Maar op een dag moest zijn opa verhuizen. De jongen voelt het gemis. Samen met zijn moeder gaat hij terug naar het kiezelstrand… nieuwe herinneringen maken.
Jarvis heeft een warme schrijfstijl. Met zijn woorden weet hij bij iedereen een snaar te raken. Herinneringen aan de eigen grootouder komen boven en willen gedeeld worden. Mooie herinneringen van samen met opa/oma er op uit gaan tot verhalen luisteren op zijn schoot. Herinneringen blijven en dat maakt Jarvis met dit verhaal duidelijk. Opa verhuist maar herinneringen kunnen op elke plek naar boven komen.
De tekst staat, met enkele regels, in een mooi en duidelijk lettertype op ieder blad. Daarnaast vinden we bij een enkele tekening een uitroep. Dit maakt het geheel wat vrolijk en luchtig. Jarvis heeft ook de illustraties verzorgd. Prachtige prenten in zachte kleuren. Ze zorgen voor een warme, gezellige sfeer tussen opa en zijn kleinkind.
Bij het zien van alle beschilderde stenen in De Dartele Danser, denken we aan zwerfstenen. Dit zijn stenen, die beschilderd zijn door iemand en ergens worden achter gelaten. Wanneer we naar de steen kijken, denken we aan de betekenis van de tekening. Wellicht een mooie herinnering van de persoon, die de steen heeft neergelegd. Onze stenen van Jarvis is een hartverwarmend verhaal voor jonge kinderen. Herinneringen liggen, net als stenen voor het oprapen.