Lezersrecensie
Laat Jackie ook in jouw hart wonen
Jackie
Liesbeth Talboom - Seren Teke
Pelckmans
Jackie = raar? Niets is minder waar. Jackie is niet raar, maar bijzonder. Wat maakt haar nu zo bijzonder?
Uiterlijk: haar haar. Want zo begint dit boek. Jackie Bouclé (geweldige naamkeuze trouwens) doet haar naam alle eer aan. Ze heeft namelijk een enorm bos ontembare krullen. De wekelijkse ‘zondagse bad sessie’ die Jackie bij haar mama moet ondergaan eindigt om 17.22 uur steevast in gillen, krijsen, roepen, schreeuwen, tieren.
Dat haar weelderige haarbos ook handig kan zijn, ontdekt Jackie toevallig wanneer ze tijdens huisarrest (na het drama) de portretten van de Bouclés bestudeert. Les dit maar even zelf in hoofdstuk 16.
Innerlijk: haar slimheid en haar niet alledaagse gedrag. Jackie wil steeds iedereen helpen en komt daardoor dan soms zelf in de problemen. Haar mama’s advies: “Je gaat naar school, Jackie, en je gaat je kalm, rustig en onopvallend gedragen.”
Door de nieuwe baan van haar moeder wonen ze in het huis van Jacqueline Bouclé, Jackies oma, terwijl die in Australië koala’s verzorgt. Hier kent niemand het zondagse ritueel en zijn de oordopjes dus nog niet in gebruik bij de buurtbewoners. De verhuizing betekent voor Jackie dat ze ook naar een nieuwe school moet.
De wijkagent is niet opgezet met hun komst en zijn dochter Odette blijkt dan nog in Jackies klas te zitten. Zij is nog minder blij met ‘de nieuwe’ in de klas en doet er alles aan om Jackie het leven zuur te maken. Haar opvallende haardos, haar slimheid en niet alledaagse gedrag maken van Jackie een mikpunt voor een pestkop zoals Odette. Jackie wordt geconfronteerd met ‘het drama’ en alle daaruit voortvloeiende gevolgen.
Jackies mama heeft het veel te druk met haar nieuwe baan bij een advocatenkantoor. Al snel voelt Jackie zich heel eenzaam. Gelukkig is er oma, met wie ze regelmatig videobelt, die haar begrijpt. Maar kan zij haar vanuit het verre Australië helpen?
”Je bent op je mooist als je jezelf durft zijn. Je moet niet harder worden omdat ze je hard behandelen. Je mag met zachtheid reageren. Dat is niet de makkelijkste weg, maar het is wel de mooiste.”
Een origineel, pakkend jeugdboek voor 10+. Liesbeths schrijfstijl had ik al ontdekt in het boek “Nee Dierenverhalen voor kinderen die het liefst op alles nee zeggen”. Levendig, vlot en met flinke dosis humor. En dit herken ik ook in dit meeslepende verhaal. En ben ik nu eens blij met een boek met ‘Belgisch’ taalgebruik. Het maakt van dit boek niet alleen een ideaal voorleesboek voor onze Vlaamse leerkrachten, maar ook makkelijk om in te zetten als samenleesboek in het vijfde en zesde leerjaar. 25 korte hoofdstukken die je (voor)leest en wanneer je bij de laatste zin komt moeilijk opzij kunt leggen (oké we doen er nog eentje bij).
Liesbeth Talbooms keuze voor diverse personages die tijdens het verhaal een persoonlijke groei doormaken kan ik erg appreciëren. Er waren er wel een paar bij die ik wel eens de les zou willen spellen: Odette met haar gemene pesterijen en haar vader, meester Tony die van pedagogie geen kaas heeft gegeten en ook wel Jackies moeder die van haar dochter verwacht dat ze slim en beleefd is en zich koest houdt. Maar Oma Jacqueline Bouclé vind ik een oma-aan-de-top. Zo’n oma wil iedereen. En de lieve begripvolle juf Anne mag er ook zijn. En dan is er last but not least …Jackie, cool raar, slim en met een hart van goud. En met een zelfde guilty pleasure als ikzelf: frambozentaart. Emoties zoals eenzaamheid, nieuwsgierigheid,… die je als lezer duidelijk kan herkennen en je raken.
“De vulkaan in haar buik is intussen weer rustig. Het vuur is gedoofd met het water van stille tranen.”
De thematiek van pesten blijft een actueel thema en het verhaal kan dus zeker ingezet worden in de klas om pesten bespreekbaar te maken. Ik heb het boek alvast getipt voor de klasbib van 5 en 6 op onze school en ook aanbevolen aan een paar ouders die geconfronteerd werden met een pestsituatie.
Lestips, een handige leerlingenbundel en spelletjes en kan je downloaden op https://liesbethtalboom.be/jackie/
Ik kende illustrator Seren Teke nog niet, maar haar gestileerde tekenstijl kan me wel bekoren. Ik ben dan ook even haar werk gaan opzoeken en ontdekte prachtige raamtekeningen (waaronder ook eentje van Jackie). Een originele en geslaagde vormgeving met vooral grijsblauwe tinten en warm oranje accenten.
Dank u Liesbeth voor het schrijven en delen van het verhaal van Jackie (en ook dat je mij dit boek gesigneerd bezorgde). Ik hoop dat je nog veel inspiratie hebt om meer jeugdromans te schrijven met even ‘bijzondere’ personages als Jackie Bouclé.
Jammer genoeg heb ik zelf geen weelderige haarbos om hulpmiddelen in te verstoppen waarmee ik mensen kan helpen zoals Jackie maar een stiftje kon ik er wel nog in kwijt om mijn recensie van Jackie te tekenen.
Haal dit boek in huis en geniet van dit warme, inspirerende verhaal en laat Jackie ook in jouw hart wonen.
Liesbeth Talboom - Seren Teke
Pelckmans
Jackie = raar? Niets is minder waar. Jackie is niet raar, maar bijzonder. Wat maakt haar nu zo bijzonder?
Uiterlijk: haar haar. Want zo begint dit boek. Jackie Bouclé (geweldige naamkeuze trouwens) doet haar naam alle eer aan. Ze heeft namelijk een enorm bos ontembare krullen. De wekelijkse ‘zondagse bad sessie’ die Jackie bij haar mama moet ondergaan eindigt om 17.22 uur steevast in gillen, krijsen, roepen, schreeuwen, tieren.
Dat haar weelderige haarbos ook handig kan zijn, ontdekt Jackie toevallig wanneer ze tijdens huisarrest (na het drama) de portretten van de Bouclés bestudeert. Les dit maar even zelf in hoofdstuk 16.
Innerlijk: haar slimheid en haar niet alledaagse gedrag. Jackie wil steeds iedereen helpen en komt daardoor dan soms zelf in de problemen. Haar mama’s advies: “Je gaat naar school, Jackie, en je gaat je kalm, rustig en onopvallend gedragen.”
Door de nieuwe baan van haar moeder wonen ze in het huis van Jacqueline Bouclé, Jackies oma, terwijl die in Australië koala’s verzorgt. Hier kent niemand het zondagse ritueel en zijn de oordopjes dus nog niet in gebruik bij de buurtbewoners. De verhuizing betekent voor Jackie dat ze ook naar een nieuwe school moet.
De wijkagent is niet opgezet met hun komst en zijn dochter Odette blijkt dan nog in Jackies klas te zitten. Zij is nog minder blij met ‘de nieuwe’ in de klas en doet er alles aan om Jackie het leven zuur te maken. Haar opvallende haardos, haar slimheid en niet alledaagse gedrag maken van Jackie een mikpunt voor een pestkop zoals Odette. Jackie wordt geconfronteerd met ‘het drama’ en alle daaruit voortvloeiende gevolgen.
Jackies mama heeft het veel te druk met haar nieuwe baan bij een advocatenkantoor. Al snel voelt Jackie zich heel eenzaam. Gelukkig is er oma, met wie ze regelmatig videobelt, die haar begrijpt. Maar kan zij haar vanuit het verre Australië helpen?
”Je bent op je mooist als je jezelf durft zijn. Je moet niet harder worden omdat ze je hard behandelen. Je mag met zachtheid reageren. Dat is niet de makkelijkste weg, maar het is wel de mooiste.”
Een origineel, pakkend jeugdboek voor 10+. Liesbeths schrijfstijl had ik al ontdekt in het boek “Nee Dierenverhalen voor kinderen die het liefst op alles nee zeggen”. Levendig, vlot en met flinke dosis humor. En dit herken ik ook in dit meeslepende verhaal. En ben ik nu eens blij met een boek met ‘Belgisch’ taalgebruik. Het maakt van dit boek niet alleen een ideaal voorleesboek voor onze Vlaamse leerkrachten, maar ook makkelijk om in te zetten als samenleesboek in het vijfde en zesde leerjaar. 25 korte hoofdstukken die je (voor)leest en wanneer je bij de laatste zin komt moeilijk opzij kunt leggen (oké we doen er nog eentje bij).
Liesbeth Talbooms keuze voor diverse personages die tijdens het verhaal een persoonlijke groei doormaken kan ik erg appreciëren. Er waren er wel een paar bij die ik wel eens de les zou willen spellen: Odette met haar gemene pesterijen en haar vader, meester Tony die van pedagogie geen kaas heeft gegeten en ook wel Jackies moeder die van haar dochter verwacht dat ze slim en beleefd is en zich koest houdt. Maar Oma Jacqueline Bouclé vind ik een oma-aan-de-top. Zo’n oma wil iedereen. En de lieve begripvolle juf Anne mag er ook zijn. En dan is er last but not least …Jackie, cool raar, slim en met een hart van goud. En met een zelfde guilty pleasure als ikzelf: frambozentaart. Emoties zoals eenzaamheid, nieuwsgierigheid,… die je als lezer duidelijk kan herkennen en je raken.
“De vulkaan in haar buik is intussen weer rustig. Het vuur is gedoofd met het water van stille tranen.”
De thematiek van pesten blijft een actueel thema en het verhaal kan dus zeker ingezet worden in de klas om pesten bespreekbaar te maken. Ik heb het boek alvast getipt voor de klasbib van 5 en 6 op onze school en ook aanbevolen aan een paar ouders die geconfronteerd werden met een pestsituatie.
Lestips, een handige leerlingenbundel en spelletjes en kan je downloaden op https://liesbethtalboom.be/jackie/
Ik kende illustrator Seren Teke nog niet, maar haar gestileerde tekenstijl kan me wel bekoren. Ik ben dan ook even haar werk gaan opzoeken en ontdekte prachtige raamtekeningen (waaronder ook eentje van Jackie). Een originele en geslaagde vormgeving met vooral grijsblauwe tinten en warm oranje accenten.
Dank u Liesbeth voor het schrijven en delen van het verhaal van Jackie (en ook dat je mij dit boek gesigneerd bezorgde). Ik hoop dat je nog veel inspiratie hebt om meer jeugdromans te schrijven met even ‘bijzondere’ personages als Jackie Bouclé.
Jammer genoeg heb ik zelf geen weelderige haarbos om hulpmiddelen in te verstoppen waarmee ik mensen kan helpen zoals Jackie maar een stiftje kon ik er wel nog in kwijt om mijn recensie van Jackie te tekenen.
Haal dit boek in huis en geniet van dit warme, inspirerende verhaal en laat Jackie ook in jouw hart wonen.
1
Reageer op deze recensie
