Lezersrecensie
Liefs van...
"Liefs van Joy – Jenny Valentine”
Uitgeverij: @lskindenjeugd
8+
De tienjarige Joy Applebloom reisde vroeger met haar gezin de wereld rond. Nu woont ze samen met haar ouders en drie jaar oudere zus Claude op de Platanentuin 48 bij haar opa. Joy heeft een neus voor ‘zilveren randjes’ (deze uitdrukking moest ik zelf wel even opzoeken). Met Joys woorden gezegd: “Alles heeft een positieve kant als je maar weet waar je moet kijken”.
In dit tweede deel van Jenny Valentine heeft Joy te maken met:
Claude die huisarrest heeft omdat ze er stiekem ’s nachts op uittrok en niet meer met haar ouders wil spreken, opa die eenzaam is (denkt Joy), haar beste vriend Benny Hooper wordt gepest door Clark Watson, ze wil op een goed blaadje komen bij haar leerkracht mevrouw Hunter, ze heeft nog een hoop brieven te schrijven en tenslotte plant ze in het geheim een verjaardagsfeestje voor Benny. Joy is vastbesloten om voor al deze problemen een oplossing te vinden. Het feit dat Benny sinds kort nogal stil is, baart haar het meeste zorgen. Hij was zijn lunchgeld ‘vergeten’, zijn boekentas ‘verloren’, en ‘liet’ zijn telefoon ‘vallen’. Joy kan dit niet zo laten en gaat op zoek naar de reden van de pesterijen. Hoe ze elk probleem op zich aanpakt, laat ik je liever zelf ontdekken.
“Ook al ben ik aan de kleine en opgewekte kant, ik heb een paar grote ernstige dingen aan mijn hoofd. Ik jongleer er mee als en clown in het circus, maar of jongleren een van mijn speciale vaardigheden is weet ik nog niet. Ik heb een lijst gemaakt zodat ik kan zien hoeveel dingen ik in de lucht kan houden zonder ze te laten vallen.”
Een hartverwarmend boek met de nodige dosis humor. Over familie, vrienden en pesten. Vlot leesbaar met 19 korte hoofdstukken. Het taalgebruik is grappig en creatief, maar sommige uitspraken lijken me soms wat te complex voor een tienjarige. Buiten, boven elk hoofdstuk een pennenbak en briefpapier, zijn er geen andere illustraties (wat ik jammer vind). Jenny Valentine laat Joy de dingen gedetailleerd beschrijven en door de ik-vertelsituatie kan je je als lezer makkelijk inleven in het verhaal en de gebeurtenissen voor je zien afspelen, net als in een film.
Het verhaal eindigt met de uitnodiging die Joy schrijft voor het verjaardagsfeest van Benny en de laatste zin is de titel van het boek. Doet vermoeden dat er nog een deel aankomt.
Extra: achterin het boek geeft Joy je 10 briefschrijftips. Uitproberen maar in de klas.
Tip: lees eerst boek 1
Liefs van Inge
Uitgeverij: @lskindenjeugd
8+
De tienjarige Joy Applebloom reisde vroeger met haar gezin de wereld rond. Nu woont ze samen met haar ouders en drie jaar oudere zus Claude op de Platanentuin 48 bij haar opa. Joy heeft een neus voor ‘zilveren randjes’ (deze uitdrukking moest ik zelf wel even opzoeken). Met Joys woorden gezegd: “Alles heeft een positieve kant als je maar weet waar je moet kijken”.
In dit tweede deel van Jenny Valentine heeft Joy te maken met:
Claude die huisarrest heeft omdat ze er stiekem ’s nachts op uittrok en niet meer met haar ouders wil spreken, opa die eenzaam is (denkt Joy), haar beste vriend Benny Hooper wordt gepest door Clark Watson, ze wil op een goed blaadje komen bij haar leerkracht mevrouw Hunter, ze heeft nog een hoop brieven te schrijven en tenslotte plant ze in het geheim een verjaardagsfeestje voor Benny. Joy is vastbesloten om voor al deze problemen een oplossing te vinden. Het feit dat Benny sinds kort nogal stil is, baart haar het meeste zorgen. Hij was zijn lunchgeld ‘vergeten’, zijn boekentas ‘verloren’, en ‘liet’ zijn telefoon ‘vallen’. Joy kan dit niet zo laten en gaat op zoek naar de reden van de pesterijen. Hoe ze elk probleem op zich aanpakt, laat ik je liever zelf ontdekken.
“Ook al ben ik aan de kleine en opgewekte kant, ik heb een paar grote ernstige dingen aan mijn hoofd. Ik jongleer er mee als en clown in het circus, maar of jongleren een van mijn speciale vaardigheden is weet ik nog niet. Ik heb een lijst gemaakt zodat ik kan zien hoeveel dingen ik in de lucht kan houden zonder ze te laten vallen.”
Een hartverwarmend boek met de nodige dosis humor. Over familie, vrienden en pesten. Vlot leesbaar met 19 korte hoofdstukken. Het taalgebruik is grappig en creatief, maar sommige uitspraken lijken me soms wat te complex voor een tienjarige. Buiten, boven elk hoofdstuk een pennenbak en briefpapier, zijn er geen andere illustraties (wat ik jammer vind). Jenny Valentine laat Joy de dingen gedetailleerd beschrijven en door de ik-vertelsituatie kan je je als lezer makkelijk inleven in het verhaal en de gebeurtenissen voor je zien afspelen, net als in een film.
Het verhaal eindigt met de uitnodiging die Joy schrijft voor het verjaardagsfeest van Benny en de laatste zin is de titel van het boek. Doet vermoeden dat er nog een deel aankomt.
Extra: achterin het boek geeft Joy je 10 briefschrijftips. Uitproberen maar in de klas.
Tip: lees eerst boek 1
Liefs van Inge
1
Reageer op deze recensie