Lezersrecensie
Een pakkend vlucht verhaal...en toch tikkeltje anders
Vandaag komen we niet meer thuis.
Enne Koens
Maartje Kuiper
Luitingh-Sijthoff
10+
Ik nam deel aan de leesclub van @lskindenjeugd en kreeg het boek van Enne Koens thuis toegestuurd.
Een pakkend verhaal over vluchten maar dan toch dat tikkeltje anders. Want hier kijken we door de ogen van de tienjarige Mirza die door zijn vader uit Nederland wordt meegenomen naar een voor hem onbekend land. We volgen hem gedurende zijn zoektocht naar de reden van de vlucht. We ervaren met hem hoe het is om je “vreemd” te voelen en hoe moeilijk het is om je aan te passen als je de taal en cultuur niet kent. We beleven met hem zijn frustraties en de gevoelens van machteloosheid, verdriet en verlangen naar “zijn” thuisland.
De tienjarige Mirza wordt aan school opgehaald door zijn vader. De auto is volgepakt met spullen. Zijn vader rijdt sneller dan normaal en geeft geen uitleg. Ze rijden twee dagen en nachten en stoppen enkel om te tanken, te plassen of een broodje te kopen. Gedurende de hele rit geeft zijn vader geen uitleg en blijft Mirza worstelen met zijn gedachten. Waar gaan ze naartoe? En waarom? Aan het veranderende landschap kan Mirza afleiden dat ze in een ander land zijn. Bij een paspoortcontrole hoort hij zijn vader een andere taal spreken. En dan begrijpt hij waar ze naartoe gaan. Het thuisland van zijn vader. Mirza zelf is er maar twee keer geweest.
In het nieuwe land voelt Mirza zich, in tegenstelling tot zijn vader, niet thuis. Het is er “vreemd”. Hij verstaat niemand, moet er naar school en het lukt hem niet om contact te leggen. In zijn hoofd praat hij met zijn beste vriend Lucas en zoekt hij op die manier troost maar put hij ook moed.
Er is maar één ding dat hij wil en dat is naar huis gaan. Maar of er een weg terug is nadat hij te weten komt waarom zijn vader vluchtte…
“Als je één keer kunt vluchten, kun je het een tweede keer,’ zegt papa.
‘Zijn we gevlucht?’
‘Ja, Mirza.’”
Enne Koens heeft in dit boek een eigen land (de Levaren), taal en cultuur bedacht. Achter in het boek staat een lijst met Levaarse woorden en hun vertaling. Je voelt je net al Mirza dus ook “vreemd” tijdens het lezen. Door de gesprekken van Mirza met Lucas lees je ook wat er allemaal door Mirza heen gaat en voel je als het ware zijn eenzaamheid, frustratie. Dit is een geschikt boek om voor te lezen als je het over vluchten hebt. Maar het is vooral ook gewoon een prachtig voorleesboek.
Met grafische maar toch zachte illustraties van Maartje Kuiper. Less is more en daar hou ik wel van. Eenvoudige lijnen en vormen en een drietal kleuren: grijs, oranje en bruin. De kleine tekeningen aan het begin van een hoofdstuk verraden als iets over de inhoud. Deel 1: Onderweg (rijdende auto), Deel 2: Het huis op de berg (boom waarin Mirza met mes de dagen turft).
Deze MOET je gewoon lezen.
#ennekoens #vandaagkomenwenietmeerthuis #leesclub#maartjekuiper #luitinghsijthoff
Enne Koens
Maartje Kuiper
Luitingh-Sijthoff
10+
Ik nam deel aan de leesclub van @lskindenjeugd en kreeg het boek van Enne Koens thuis toegestuurd.
Een pakkend verhaal over vluchten maar dan toch dat tikkeltje anders. Want hier kijken we door de ogen van de tienjarige Mirza die door zijn vader uit Nederland wordt meegenomen naar een voor hem onbekend land. We volgen hem gedurende zijn zoektocht naar de reden van de vlucht. We ervaren met hem hoe het is om je “vreemd” te voelen en hoe moeilijk het is om je aan te passen als je de taal en cultuur niet kent. We beleven met hem zijn frustraties en de gevoelens van machteloosheid, verdriet en verlangen naar “zijn” thuisland.
De tienjarige Mirza wordt aan school opgehaald door zijn vader. De auto is volgepakt met spullen. Zijn vader rijdt sneller dan normaal en geeft geen uitleg. Ze rijden twee dagen en nachten en stoppen enkel om te tanken, te plassen of een broodje te kopen. Gedurende de hele rit geeft zijn vader geen uitleg en blijft Mirza worstelen met zijn gedachten. Waar gaan ze naartoe? En waarom? Aan het veranderende landschap kan Mirza afleiden dat ze in een ander land zijn. Bij een paspoortcontrole hoort hij zijn vader een andere taal spreken. En dan begrijpt hij waar ze naartoe gaan. Het thuisland van zijn vader. Mirza zelf is er maar twee keer geweest.
In het nieuwe land voelt Mirza zich, in tegenstelling tot zijn vader, niet thuis. Het is er “vreemd”. Hij verstaat niemand, moet er naar school en het lukt hem niet om contact te leggen. In zijn hoofd praat hij met zijn beste vriend Lucas en zoekt hij op die manier troost maar put hij ook moed.
Er is maar één ding dat hij wil en dat is naar huis gaan. Maar of er een weg terug is nadat hij te weten komt waarom zijn vader vluchtte…
“Als je één keer kunt vluchten, kun je het een tweede keer,’ zegt papa.
‘Zijn we gevlucht?’
‘Ja, Mirza.’”
Enne Koens heeft in dit boek een eigen land (de Levaren), taal en cultuur bedacht. Achter in het boek staat een lijst met Levaarse woorden en hun vertaling. Je voelt je net al Mirza dus ook “vreemd” tijdens het lezen. Door de gesprekken van Mirza met Lucas lees je ook wat er allemaal door Mirza heen gaat en voel je als het ware zijn eenzaamheid, frustratie. Dit is een geschikt boek om voor te lezen als je het over vluchten hebt. Maar het is vooral ook gewoon een prachtig voorleesboek.
Met grafische maar toch zachte illustraties van Maartje Kuiper. Less is more en daar hou ik wel van. Eenvoudige lijnen en vormen en een drietal kleuren: grijs, oranje en bruin. De kleine tekeningen aan het begin van een hoofdstuk verraden als iets over de inhoud. Deel 1: Onderweg (rijdende auto), Deel 2: Het huis op de berg (boom waarin Mirza met mes de dagen turft).
Deze MOET je gewoon lezen.
#ennekoens #vandaagkomenwenietmeerthuis #leesclub#maartjekuiper #luitinghsijthoff
1
Reageer op deze recensie