mooie spanningsboog

Laten we met de cover beginnen. Die is mooi door zijn eenvoud. Geen dik gedrukte teksten, over hoe goed dit boek is. Slecht een klein citaat van de NYtimes. Ook de korte inhoud van het verhaal op de achterzijde is duidelijk en daar staan dan wel drie citaten, dat het boek geweldig is. Alles bij elkaar is er goed nagedacht over de cover. Wanneer je de flaptekst hebt gelezen weet je dat er echt een literaire thriller is geschreven. Niet het verhaal waar veel bloed vloeit, nee een gebeurtenis van vroeger uit de jeugd van Aaron Falk en twee moorden en een zelfmoord, van zijn goede vriend Luke, maken dit verhaal tot wat het is. Naarmate de speurtocht vordert, komt er ook steeds meer bovendrijven uit het verleden. De jeugd van Aaron en Luke. De spanning wordt heel subtiel opgevoerd en langzaam maar zeker kruipt dit verhaal onder je huid. Ga je mee speuren met Aaron Falk, die toch wil uitzoeken wat er echt is gebeurd met het gezin wat Luke heeft vermoord en waarom Luke zelfmoord heeft gepleegd. Met fragmenten uit het verleden wordt een mooi beeld geschetst. Luke was de aanjager in zijn jeugd, de rest van het viertal volgt. Er komen vragen boven drijven en een stukje verder valt er weer een puzzelstukje op zijn plaats. Het is geen verhaal waarbij je op het puntje van je stoel zal gaan zitten van de spanning. Het is wel een verhaal over gebeurtenissen van vroeger die ook op latere leeftijd een rol blijven spelen in je leven. Als dan het einde daar is, alle puzzelstukjes hun plek hebben gevonden, blijf je toch wel verbijsterd zitten, want deze uitkomst had ik niet verwacht. Misschien komt dit ook wel omdat de dader aardig laat het verhaal instapt en je dit dus nooit voor mogelijk had gehouden. Zo zie je maar, een kleine dorpsgemeenschap heeft ook zo zijn geheimen.