Ik had gehoopt op een thriller waarbij ik op het puntje van mijn stoel zou zitten!

Recensie Vuurland geschreven door Pascal Engman

In het kader van lezen is leuk en ontspannend -zeker nu we door corona verplicht thuis zitten- organiseert Hebban elke week een nieuwe leesclub. Ik had het geluk om mee te mogen doen aan de leesclub waarin het eerste deel van een trilogie gelezen en besproken werd: Vuurland geschreven door Pascal Engman.

In dit eerste deel van de trilogie volgen we inspecteur Vanessa die op non-actief is gezet en met een aantal problemen kampt (groot verlies in het verleden, een scheiding, alcohol en snus, gevoel van nutteloosheid). Je leert Vanessa beetje bij beetje kennen. Tegelijkertijd volg je vele perspectieven: criminelen in Zweden en aan de andere kant van de oceaan (Vuurland, google maar eens!), een asielzoeker en een vrouw die ‘gewoon’ gelukkig is en dat wilde blijven totdat de verkeerde man helaas haar pad kruiste.

Ik snap wat de auteur met deze wisselingen van perspectief wil bereiken en op zich is het knap dat hij het verhaal zo kan vertellen, alleen werkt dat nu helaas niet zo goed voor mij. Vanwege de vele verwijzingen in het begin naar de straatnamen (lastig te volgen), het uitdrukken van bedragen in Zweedse kronen (ik heb de koers opgezocht om een idee te krijgen om welke bedragen het ging) en de vele perspectieven, heb ik in het begin best gepuzzeld hoe het nou in elkaar zat. Omdat ik op deze manier zoveel informatie kreeg zorgde dat ervoor dat ik niet echt zin had om het verhaal in te duiken. Het is dat de leesclub een heel duidelijke deadline had waarop het boek gelezen moest zijn anders had ik er veel langer over gedaan.

De hoofdpersoon wordt op zo een koele manier beschreven dat ik een afstand tot haar voelde en daardoor niet het verhaal in gezogen werd. De enige twee personages waarbij ik wel verbondenheid voelde waren 2 slachtoffers van dezelfde persoon. Daar hoopte ik op kick ass actie!

Het handelen van Vanessa en Nicolas voelde voor mij niet altijd logisch. Zo begeeft Vanessa zich meerdere malen in een zeer gevaarlijke situatie en had zij bijvoorbeeld haar zus zekerheidshalve kunnen informeren over haar doen en laten. Ook spreekt ze uit dat de enige persoon die ze kan vertrouwen Nicolas is (en haar zus dan?) en geeft ze zich op een rare manier even letterlijk bloot. Onnavolgbaar vond ik dat. Zeker gelet op wat ze eerder die dag had meegemaakt. Ze is voor mij te hard/ rauw.

Het boek bevat een aantal gruwelijke scenes. Deze werkten bij mij niet spanning verhogend, maar riepen wel afschuw op.

Ik had gehoopt op een thriller waarbij ik op het puntje van mijn stoel zou zitten. Dat de dreiging van iets ervoor zou zorgen dat ik het boek niet naast mij neer kon leggen. Dat was helaas niet zo. Het verhaal had zoveel beter kunnen zijn als de auteur meer tijd genomen had en niet als een dolle door het verhaal was gegaan.

Toch vond ik het niet heel slecht. Mijn verwachtingen waren gewoon anders, ik had een heel spannende thriller verwacht. Zo is het ook 'verkocht'. Het is eerder een roman.

Ik geef dit boek 2 sterren. Indien halve sterren mogelijk waren, was het 2,5 ster geworden. Ik vind het echter geen 3 sterren (ik had in eerste instantie naar 3 sterren afgerond).

Dank Hebban en uitgever Volt voor het boek.