Tot mijn spijt voldeed het niet aan mijn hoge verwachtingen

Ken je dat gevoel dat je een boek graag geweldig wilt vinden, maar teleurgesteld bent omdat dat niet is gelukt? Helaas heb ik dat gevoel bij Zeg maar Joe. Dit boek heb ik al even uit, maar het schrijven van deze recensie heeft even op zich laten wachten. Ik was op zoek naar de juiste woorden en ga er nu maar gewoon voor zitten. Mijn gevoel onder woorden brengen is lastig.

De achterflap en het eerste hoofdstuk zijn veelbelovend. Een verhaal dat de mensheid hoop biedt en oplossingen aanreikt voor ‘the mess’ waar we nu in zitten (klimaatverandering, oorlogen, armoede, honger, corrupte politieke leiders, etc.). Ik was geïntrigeerd. De schrijfstijl is vlot en de korte hoofdstukjes nodigen uit tot doorlezen.

Twaalf minuten lang is de aarde in volledig donker gehuld. Een verklaarbare oorzaak hiervoor wordt niet gevonden. En dan is daar opeens Joe. Joe die naar mijn smaak veel te snel wordt geaccepteerd. En een vrouwelijke hoofdpersoon die elke keer als Joe haar aanraakt zich nog nooit zo heeft gevoeld (deze zin werd heel irritant).

Zonder hier teveel te willen verklappen over de inhoud van het boek: het ging voor mij al snel downhill. Teveel en te lang God. En de snelle acceptatie daarvan: niet echt geloofwaardig. Jammer dat de geopperde oplossingen in een flits voorbij kwamen; een behoorlijk gemiste kans. Ik had –vermoed ik- van dit boek kunnen genieten als het God gedeelte veel korter was geweest en de aangereikte oplossingen/ gedachtegoed veel duidelijker en meer was uitgewerkt. Om zo te laten zien hoe de mensheid daarmee om zou kunnen gaan en welke uitwerkingen het kan krijgen.

Het hoofdstuk waarin Joe antwoorden geeft op een aantal vragen vond ik erg mooi (in het bijzonder de brede acceptatie van eenieder, ook in diens seksuele voorkeur). En dat is dus wat ik bedoel. Als dat gedeelte meer uitgewerkt was, dan was dit boek voor mij geslaagd.

Wat ik ook geweldig vind is dat Joe donker is (p 19): "Het leek wel of hij licht uitstraalde. Zijn lange zwarte haar en baard glansden prachtig, net als zijn donkergetinte huid". Diversiteit in boeken is hard nodig. Het subtiele statement dat hier wordt gemaakt vind ik erg sterk, mooi en goed!

Over de schrijfstijl: het begon dus goed, maar daarna werd het minder. Veel tell en te weinig show.

Het omslag is prachtig.

Ik geef het boek 3 sterren (zat eerst op 2,5) vanwege de mooie ideeën. Die hadden echter zoveel beter uitgewerkt kunnen worden; ik had daar graag meer over gelezen. Dat had dan vast geresulteerd in een rating van 4 of 5 sterren.