Is de hype real?

Met de Hebban leesclub las ik A very large expanse of sea van schrijfster Tahereh Mafi, super dank Hebban. En dank aan de leesclubleden voor de leuke discussies (neem een kijkje op de leesclubpagina’s om onze gedachtes te lezen). We lazen dit boek in het Engels. Het boek is prettig leesbaar geschreven, echter het schelden hoefde voor mij niet zo. Je vliegt er doorheen. Dat het in het Engels is vormt daarbij geen enkel probleem (nb: dit boek is ook in het Nederlands verschenen). In vlogs op youtube en op Instagram werd dit boek enorm gehyped waardoor de wens om dit boek te lezen groot was. Mijn verwachtingen waren hooggespannen: lezen over een jonge moslima in the USA die vertelt over haar leven na 9/11, de nare ervaringen en vooroordelen van mensen. Hoe zou ze zich staande houden en wat deed het met haar en de mensen om haar heen? Mafi verwerkt de ervaringen en vooroordelen echter in een standaard liefdesverhaal. Jammer, het werd hiermee een verhaal dat ook stand zou kunnen houden zonder 9/11, racisme, etc. Bijvoorbeeld het mooie blonde meisje en de topspeler American football die samen zorgen voor een ‘schandaal’ op school omdat hij door haar niet meer aan zijn sport denkt met alle gevolgen van dien. Mafi heeft als schrijfster met haar vorige boeken een groot publiek bereikt. Dit verhaal had dus veel mensen mee kunnen nemen in begrip voor de Islam, begrip voor je medemens en het mogen zijn wie je bent. In plaats daarvan kregen we een nukkige tiener die inderdaad veel rottigs meemaakt en een liefdesverhaal dat niet geloofwaardig is. Waarom zou hij haar leuk vinden?? Gemiste kansen hoor. Ga je hier met minder hoge verwachtingen rond het serieuze onderwerp in, dan is het een matig tot aardig verhaal. Dit boek gaf ik 3 sterren voor de beschrijvingen van het racisme waar ze mee te maken kreeg.