een debuut om trots op te zijn

Debuut en cover
Toen VE Schwab halverwege de twintig was kwam dit debuut uit. Inmiddels is dit boek nogmaals uitgegeven en heeft het een spectaculair jasje gekregen. De achtergrond van de cover is beige, wat ik er oubollig uit vind zien, daarom had ik in eerste instantie niet verwacht dat het een YA boek is. De boom en de gouden letters komen er wel prachtig uit. Helaas vervagen die letters nu al, wat absoluut zonde is.

Schrijfstijl
Wat ik altijd zo mooi vind van de schrijfstijl van VE Schwab is dat ze heel visueel vertelt, je kunt het bijna aanraken zo echt is het. In dit verhaal voelde ik gewoon de wind aantrekken en langs me heen razen. Schwabs kracht ligt ook in haar grappige of prachtige zinnen. Zo ook in dit verhaal: ‘Magda verzamelt dagelijks stukjes van de wereld’ en ‘Er zijn echter ook zeldzame momenten waarop het scheelt dat ze nog maar een lege huls is, een schim van haar vroegere zelf. Schimmen stellen niet zoveel vragen.’ en ‘De wereld krijgt de kleur van een kneuzing nu het licht wegsterft.’ Helaas komen deze prachtige omschrijvingen en zinnen minder frequent voor dan aan het begin van het verhaal.
Wat ik nog wil benoemen zijn de verschillende kleuren ogen. De ogen van de belangrijkste mensen worden heel mooi omschreven.

Het verhaal
Het verhaal beleef je door de ogen van Lexi, een levenslustige, stoere, moedige jongedame. Doordat het verhaal vanuit een oogpunt beleefd wordt blijft het verhaal heel overzichtelijk, hieraan merk je dat het geschreven is voor (en door) een jonger publiek. Op het eind is er een klein extra verhaal, deze is wat somberder dan de rest van het boek, hierdoor sluit je het verhaal wat verdrietiger af. Ik denk dat dit anders had gekund. Wanneer dit verhaal door het boek heen gewoven werd, zou het een beter boek worden.
Het is geen verrassend verhaal, maar zeker de moeite waard om het te lezen.

Ik dank Hebban voor het beschikbaar stellen van dit boek en Marieke voor het stellen van goede vragen tijdens de Hebban leesclub.