Één komt nooit alleen

Sam Ripley is het pseudoniem van Andrew Wilson. Hij studeerde Engels aan het King's College in Londen. Daarna volgde hij nog een journalistieke opleiding aan de City University van Londen. Vanaf 1992 is hij freelance journalist. Zijn debuutroman Beautiful Shadow: A life of Patricia Highsmith won de Edgar Allen Poe Award.

De legende van de regel van drie: alle slechte dingen gebeuren in drieën. Amy was geobsedeerd geraakt door deze regel. Als jonge studente had ze verschrikkelijke dingen meegemaakt: haar ouders pleegden zelfmoord en haar zus kwam om bij een ongeluk. Amy was ervan overtuigd dat de regel van drie ervoor zou zorgen dat zij het volgende slachtoffer zou zijn. Iedereen dacht dat dit gewoon een verhaal was en hoorde dit vol ongeloof aan. Totdat Amy overleed. Ila komt dit verhaal ter ore en ook zij gelooft in de regel van drie. Wanhopig probeert ze alles om te voorkomen dat ook zij zal sterven.

De spannende ondertitel van De regel van drie: als je dit leest, ben jij de volgende, belooft een onheilspellende thriller. Sam Ripley laat het verhaal starten met een rijmpje, een waarschuwing aan degene die verder gaat lezen in het dagboek. Het dagboek dat is geschreven door Amy. Haar bedoeling is om een soort van survivalgids te maken om anderen te waarschuwen voor de regel van drie. Ila komt in bezit van het dagboek en schrijft verder. Later leest Eve het dagboek en gaat op jacht naar de regel van drie, naar de drie.

Tijdens het lezen van De regel van drie ontstaat er een duister, onheilspellend gevoel maar verwacht geen echte thriller. Vooral het relaas van Amy is een beetje langdradig, deprimerend en niet echt meevoelend met haar verhaal. Het duurt even voordat het verhaal echt pakt. Het stuk vanuit Ila verteld, leest beter. Het is alsof Sam Ripley een ander soort schrijfstijl hanteert. Voor haar is meer sympathie te voelen. Dan is daar Eve. Zij is een doortastende jongedame, heel daadkrachtig. De lezer komt steeds meer te weten hoe de levens met elkaar verbonden zijn. De spanning is niet zoals bij een thriller te verwachten is, maar wekt wel nieuwsgierigheid op. De onderwerpen die aan bod komen, zoals zelfmoord, drugs, verslaving, mentale gezondheid en natuurlijk het getal drie, zijn uitermate geschikt voor een spannend verhaal.

De regel van drie is een geschikt boek voor de geduldige lezer, om lekker te lezen en mee te puzzelen om de donkere legende op te lossen.

Deze recensie verscheen eerder op www.vrouwenthrillers.nl