Een aanrader om te gaan lezen!

In Ik zie je volgende zomer neemt Annabel Monaghan ons mee naar Long Island, een plek waar zon, zee en jeugdliefdes elkaar kruisen op momenten van herinneringen en onverwachte keuzes. Wij volgen Sam, die samen met haar verloofde Jack voor het eerst in jaren terugkeert naar de kust waar ze haar jeugd in de zomermaanden heeft doorgebracht. Wat een normaal bezoek aan haar ouders lijkt, verandert al snel in een emotionele reis naar het verleden.

Vanaf haar vierde jaar bracht Sam hier de zomers door met haar ouders en vanaf haar negende actiever met haar buurjongen Wyatt, haar jeugdliefde. Hun band begon onschuldig, groeide op tussen de golven en Wyatt zijn boomhut, en eindigde plots met blijvende gevolgen voor Sam. Sindsdien leidt ze een leven vol controle en structuur, waarin weinig ruimte is voor spontaniteit en impulsiviteit. Haar relatie met Jack past perfect in dat plaatje. Ze zijn vier jaar samen, er staat een bruiloft gepland en ze hebben de zegen van beide families.

Maar dan op de eerste avond dat Sam weer thuis is klinkt er vertrouwde muziek uit de boomhut. Wyatt blijkt slechts tien meter verderop te zijn. Gelijk komt het verleden terug, de herinneringen, het verdriet, maar vooral de gevoelens die Sam zo diep had weggestopt. Monaghan weet perfect de spanning tussen het verleden en het heden voelbaar te maken. De hoofdstukken wisselen tussen toen en nu, waardoor je als lezer steeds dieper in het verhaal wordt getrokken en je je afvraagt wat er precies gebeurd is tussen Sam en Wyatt?

De manier waarop Monaghan emoties beschrijft, zoals verlangen, verwarring en hoop, maakt dit boek een absolute aanrader om te gaan lezen.

Annabel Monaghan schrijft met warmte en humor. Haar stijl is vlot en meeslepend, en smaakt naar meer.
Haar debuut, Nora schrijft haar eigen verhaal, staat ook nog op mijn te lezen lijst.