Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een goed plot, maar "less is more" zou het sterker kunnen maken.

Karina 12 juni 2024
De cover van De Bigamist is qua kleur opvallend, maar een directe link met het plot kan niet zo makkelijk gelegd worden. De inleiding op de achterkant lijkt er op te duiden dat het boek geschreven is vanuit de ik-persoon, maar dit is niet zo waardoor de keus voor deze inleiding niet helemaal helder is.
Halsall start met een spannende proloog waarin de hoogzwangere Emma middels een schilderij in een tijdschrift tot de conclusie komt dat ze het dubbelleven van haar man niet langer kan negeren.
Emma wordt neergezet als een vrouw die na een periode van rouw weer licht in haar leven krijgt en zich daarin wat al te makkelijk en ietwat naïef laat meeslepen. Ze is geneigd om dat wat haar niet instaat weg te stoppen en lijkt confrontaties te vermijden. Haar partner Sam lijkt vooral zijn vrouw enorm te willen behagen, wanneer er een conflict lijkt te ontstaan kiest hij ervoor om dit uit de weg te gaan en te zorgen dat zijn vrouw zich weer fijn voelt. Hij is veel weg, zeer ambitieus maar lijkt daarbij soms de realiteit wat uit het oog te verliezen.
Naast deze twee speelt ook Faith een grote rol, als zus van Sam en vriendin van Emma is ze nauw betrokken bij het gezin en regelmatig de steun en toeverlaat van Emma wanneer Sam voor zijn werk op pad is. Ze is net wat ouder en zet haar levenservaring in voor zowel de rouwgroepen als ter ondersteuning van Emma.
Na de proloog neemt Rona Halsall de lezer 14 maanden mee terug in de tijd, naar het moment dat Emma voor het eerst bij de rouwgroep binnen stapt. Het lukt haar feilloos om de lezer mee te nemen in het gevoel van Emma op dat moment. De twijfels, de hopeloosheid, de moeite om over de drempel heen te stappen zijn invoelbaar. Daarna volgt in een relatief rustig tempo een opbouwende relatie tussen Emma en Sam, waarin Halsall wel al regelmatig plaagstootjes uitdeelt die de alerte lezer doen twijfelen aan wat er nu eigenlijk gebeurt.
In het 2de deel laat Halsall zien dat ze in staat is om het tempo van een thriller hoog te houden en wisselen plotwisselingen elkaar af. In het boek volgen ook nog een deel 3 en deel 4, maar gezien de chronologie in het verhaal hadden deze vermeldingen op zich ook buiten beschouwing kunnen worden gelaten. Er gebeurt veel, soms iets teveel wat maakt dat het soms balanceert op het randje van ongeloofwaardigheid, en in een hoog tempo wordt de lezer meegenomen van het ene naar het andere incident. Wanneer er enkele nieuwe puzzelstukjes worden toegevoegd aan het geheel komt ook Emma’s geheim in beeld. Als lezer wordt je regelmatig op het verkeerde beeld gezet, daar is Rona Halsall goed in geslaagd. Het blijft lange tijd onduidelijk hoe e.e.a. nu precies in elkaar steekt en terwijl de trein de eindbestemming nadert blijken er nog verscheidene onverwachte bochten te moeten worden genomen.
Na de climax heeft Halsall gekozen voor nog een laatste konijn uit de hoge hoed, maar de vraag is of dit het plot juist niet afzwakt.
De Bigamist heeft een goed plot, met iets te veel plotwendingen, maar zorgt zeker voor leesplezier voor de fans van thrillers.

Recensie exemplaar verkregen van uitgeverij LS voor de leeslcub van Ilona

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Karina

Gesponsord

Een diepgravend onderzoek naar de meest mysterieuze politieke moord van de 20e eeuw, die op de Amerikaanse president John F. Kennedy.