Verwondering doorbreekt muren

Kleine Muis is nieuwsgierig naar wat er zich achter de muur bevindt. Ze bezoekt alle dieren en vraagt wat zij ervan denken. Geen van hen weet precies wat er te zien is, ze weten wel dat ze het geen goed idee vinden om een kijkje te nemen. Het kan namelijk eng en best gevaarlijk zijn. Op een dag neemt Hemelsblauwe Vogel de Kleine Muis mee en laat haar zien wat er achter de muur ligt.  

De Muis en de Muur is een bijzonder mooi prentenboek (4+) over het overwinnen van angsten en het ontdekken van nieuwe dingen. Het verhaal heeft een filosofische inslag die kinderen doet nadenken over het doorbreken van grenzen en de mogelijkheden die er achter een denkbeeldige muur verscholen kunnen liggen. Ook voor de volwassenen die het boek (voor-)lezen biedt het een moraal. De lezer moet uit z’n besloten wereldje durven te breken om de mogelijkheden te zien achter de muren die hij heeft gebouwd. Dat lijkt een nogal heftige boodschap voor een prentenboek, maar de Duitse schrijfster en illustratrice Britta Teckentrup brengt het op een ongeforceerde en creatieve manier.    

Voor de tekeningen gebruikte Teckentrup verschillende technieken waarbij ze zowel kleurde, stempelde als schilderde. De collagetechniek zorgt voor de nodige variatie en trekt de aandacht naar de prenten toe. De begrensde wereld binnen de muur voelt enigszins triest en saai aan. De dieren zien er somber uit, zelfs Vrolijke Vos komt niet echt tegemoet aan de verwachtingen die zijn naam oproept. De muur is knalrood, maar verder gebruikt Teckentrup vooral bruin- en grijstinten. Wanneer Muis de muur overvliegt verandert het kleurgebruik en is er een explosie aan groen, roze, geel en oranje. Kleine Muis ziet samen met de lezer haar wereld veranderen en ervaart hoe haar nieuwsgierigheid wordt beloond. Het contrast is groot. De illustratrice gebruikt de volledige bladspiegel voor haar tekeningen en besteedt de nodige aandacht aan details zoals de schaduw van Kleine Muis op de muur, planten die aan de zijkanten de pagina binnensluipen en de blik van Bange Kat of Uitgebrulde Leeuw.     

De tekst is netjes in de tekeningen geïntegreerd en staat gedrukt in de lucht of op de grond. Nergens lopen de letters door verschillende elementen heen en dat houdt het geheel ordelijk. De woorden zijn voldoende groot gedrukt, zodat ze gemakkelijk voor te lezen zijn en de regelafstand ondersteunt dat. Britta Teckentrup gebruikt geen moeilijke woorden, maar doet wel een beroep op het inlevingsvermogen van de lezertjes. Zo wil Uitgebrulde Leeuw bijvoorbeeld niet denken aan het grote, zwarte niets en vindt Oude Beer zichzelf te oud om over de vragen van Kleine Muis na de denken. Doordat het geheel mooi in elkaar zit, tekst en tekeningen vullen elkaar prima aan, gooit de auteur niemand zomaar in het diepe en blijft het een erg genietbaar prentenboek mét een boodschap.    

De Muis en de Muur is een boek voor kleine denkers en creatievelingen in de dop, voor kinderen die een klein zetje of wat vertrouwen nodig hebben om nieuwe dingen te proberen. Het is geen boek dat geschreven is om even door te fladderen, het zindert nog wat na en vraagt om nog eens te worden gelezen. Dat is bovendien zeker de moeite waard door de sprekende illustraties en door de vlotte vertaling van Bette Westera.