De naakte waarheid is niet altijd fiijn.

Ik heb nog maar 1 boek van Colleen Hoover gelezen en wilde dit graag veranderen. Ik heb de kans gekregen om 'Nooit Meer' op de rommelmarkt te kopen voor een zeer goed prijsje. Dit is deel 1 van een duologie.

SORRY VOOR MOGELIJKE SPOILERS, DEZE ZIJN NIET BEWUST ERIN GEZET!

Nooit meer gaat over Lily. Ze heeft veel tegenslagen gehad maar werkt hard om te geraken waar zij zelf naartoe wil gaan. Ze ontmoet een neurochirurg Ryle en haar leven lijkt haar vanaf dat moment toe te lachen. Ze kan hem niet meer uit haar hoofd zetten. Hij is koppig, arrogant soms, gevoelig, briljant en stapelgek op haar. De grote vraag zal zijn: zal hun relatie het aankunnen?

Ik vind de schrijfstijl van Colleen Hoover zeer aangenaam om te lezen. Het leest vlot en is duidelijk omschreven. Het is fijn dat er goed gekeken is om een fijne lay - out te maken met dialogen, gedachtes en brieven. Als lezer kon je goed weten wat/wat was. Zo was er geen verwarring.

De cover is zo leuk! Ik ben er enorm fan van. Zowel de titel als de bloem passen perfect bij de inhoud van het verhaal. Alles samen maakt een mooi geheel.

De onderwerpen die Colleen naar voren brengt in nooit meer zijn niet voor iedereen fijn leesvoer. Ikzelf had soms zelf moeite met de inhoud. Er waren zware fragmenten die naar voren kwamen. Helaas blijven de onderwerpen die Colleen schrijft realistisch ook anno 2023. Ik vind het fijn dat er op het einde van het verhaal enkele plekken naar voren gebracht worden waar je terecht kan voor hulp. Dit kan een laagdrempelige manier zijn voor lezers om hulp te vragen.

Alle personages in het verhaal hebben een rugzak mee. Met de rugzak leven is niet altijd even simpel. Er gaat inhoud in die fijn is, maar ook die zwaar zijn. Hoe ouder je wordt, hoe ouder de rugzak wordt en die groeit ook alsmaar waardoor het soms niet gemakkelijk is om ermee te leven. Het is letterlijk met ups en downs.

De personages zijn fijn in elkaar gestoken. Ieder personage heeft zijn eigenheid. Ik vind dat Alyssa en Atlas beide toppers zijn. Iedereen zou hen in hun leven willen. Ik heb diep respect voor beide. Alyssa voor het feit dat ze haar vriendin beschermt en zaken doet die je niet zou verwachten. Atlas om het feit dat hij geduldig is en altijd klaar staat.

Na het lezen van het verhaal merk ik wel op dat er 1 personage is dat ik lief wil hebben maar het lukt gewoon niet. Wat hij doet is goed en plots slecht. Geloven dat het betert, kan ik niet, helaas. Zal hij ooit beteren, geen idee. Deel 2 zal hier misschien meer duidelijkheid in brengen. We zullen zien.

Ik vond het concept ‘naakte waarheid’ zeer leuk gevonden in het verhaal. Iedere keer als deze 2 woorden gezegd werden was het de bedoeling dat je echt alleen maar de waarheid sprak over zaken die op dat moment bevraagd werden. Zo kwam er veel verheldering naar voren.

Het einde was in mijn ogen zeer snel gegaan en was voorspellend. Dit neemt niet weg dat ik het een goed einde vond die ik zelf stiekem wilde hebben dat gebeurde.

Tot slot vond het goed dat de auteur een woordje uitleg gaf op het einde van het verhaal. Zo krijg je meer inzicht in waarom dit boek geschreven is. Ik snapte ook alles beter hierdoor.

Ik kan concluderen dat ik graag verder wil gaan naar deel 2.