Een tragi-absurdistisch debuut dat onder je huid kruipt

Flo houdt niet van mensen, maar wel van bacteriën. Met mensen loopt elk gesprek vast, maar bacteriën begrijpt ze tot in hun DNA. Sinds haar moeder stierf aan een infectie bij haar geboorte, zijn microben haar enige echte familie.
Flo leeft in haar eigen wereld: ze mijdt supermarkten, ontwijkt gesprekken en vertrouwt liever op de stemmen van haar bacteriën. Maar wat gebeurt er als die stemmen iets beginnen te fluisteren wat zelfs zij niet kan bevatten?
De Bacteriefluisteraar is een tragi-absurdistische roman vol humor, vervreemding en ontroering. Sanne Kreuze laat je anders kijken naar identiteit, gevoel en wat het eigenlijk betekent om mens te zijn.

Mijn ervaring:
Wat een bijzondere en originele roman! Sanne Kreuze heeft een eigen, beschouwende schrijfstijl die perfect past bij dit verhaal. In het begin moest ik even wennen en had ik wat tijd nodig om echt in het verhaal te komen, maar daarna wist het me te pakken. De Bacteriefluisteraar zet je aan het denken en laat je anders kijken naar identiteit, gevoel, oordelen en menselijk contact.

We volgen Flo vanaf haar jeugd tot in haar volwassen leven. Ze is een excentriek en opvallend personage dat duidelijk anders in het leven staat. Doordat je haar jeugd meebeleeft, begrijp je goed waarom. Ook de andere personages zijn opvallend en soms wat vervreemdend, wat goed past bij Flo’s blik op de wereld. Mensen liggen haar niet zo, maar dankzij Dreyfuss, een belangrijk personage in haar leven, durft ze langzaam te veranderen.

Flo’s leven draait om bacteriën. Ze denkt in bacteriën, voelt in bacteriën en leeft met bacteriën. Ze weet precies welke microben mensen met zich meedragen en welke ze liever vermijdt. Soms leest het door de lange wetenschappelijke namen wat minder vlot, maar dat hoort juist bij Flo’s absurde, bijzondere wereld. Haar obsessie met bacteriën zorgt voor hilarische, bizarre én ontroerende momenten.

Wat ik erg mooi vond, is hoe Flo’s vader aan het einde weer in beeld komt. Daarmee weet Sanne Kreuze het verhaal op een ontroerende manier rond te maken. Flo’s groei, mede dankzij Dreyfuss, zorgt voor een krachtig en bevredigend einde.

De Bacteriefluisteraar is een uniek en eigenzinnig debuut over een vrouw die meer leeft in een wereld van bacteriën in plaats van mensen. Het is grappig, vreemd, ontroerend en zet je aan het denken. Een boek dat je niet snel vergeet.