Lezersrecensie
Waar verdriet en liefde elkaar raken: een verhaal over vallen, helen en opnieuw beginnen
Sinds het overlijden van zijn vader wordt Bram overspoeld door verdriet en gemis. Om die pijn te verdringen vlucht hij in drank, drugs en een wild uitgaansleven. Tot het op een dag misgaat en hij wakker wordt in het ziekenhuis. Een opname in een verslavingskliniek is onvermijdelijk, al ziet Bram dat totaal niet zitten. Daar ontmoet hij Maarten, een betrokken therapeut die zelf een ingrijpend verlies heeft meegemaakt. Hij is vastbesloten anderen te helpen om niet hetzelfde lot te ondergaan, voor henzelf én hun dierbaren. Wat hij echter niet had verwacht, is dat een patiënt zijn zorgvuldig bewaakte grenzen aan het wankelen zou brengen.
Wanneer Bram en Maarten elkaars pad kruisen, ontstaat er een band die zowel helend als gevaarlijk kan zijn. Want hoe ver kun je gaan wanneer gevoel en professionaliteit botsen?
Mijn ervaring:
Wat een intense, pure en aangrijpende romance!
Roel Dirven en Ryanne Veldkamp weten met hun levendige en vlotte schrijfstijl een verhaal neer te zetten dat bol staat van sfeer, emotie en gevoel. Ze schuwen taboe-onderwerpen niet en roepen daarmee een ware rollercoaster aan emoties op. Het resultaat is een verhaal dat je raakt en nog lang bij je blijft.
We volgen Bram en Maarten, twee hoofdpersonages die realistisch, divers en met veel finesse zijn uitgewerkt. Hun persoonlijkheden en ontwikkeling voelen levensecht, waardoor je moeiteloos met hen meeleeft. Ook de bijpersonages – zoals Sophie en Luuk, Jonathan, Wouter, Sven en hun beide moeders – krijgen voldoende diepte en dragen bij aan de gelaagdheid van het verhaal.
De opbouw is sterk: eerst leren we de afzonderlijke levens van Bram en Maarten kennen, met name Brams schokkende en heftige situatie. Wanneer hun paden kruisen, ontvouwt zich een meeslepende en intense romance. Naast de hoofdverhaallijn verweven de auteurs sterke zijlijnen die het verhaal rijker en completer maken. Wendingen en gebeurtenissen houden de spanning hoog en zorgen dat je blijft doorlezen tot de laatste bladzijde.
Tot op de bodem is een indrukwekkende en meeslepende roman die bewijst dat liefde, verlies en hoop hand in hand kunnen gaan. Roel Dirven en Ryanne Veldkamp beschrijven hun personages en hun reis op een manier die eerlijk, emotioneel en realistisch voelt. Een prachtige, ontroerende leeservaring die je nog lang bijblijft.
Wanneer Bram en Maarten elkaars pad kruisen, ontstaat er een band die zowel helend als gevaarlijk kan zijn. Want hoe ver kun je gaan wanneer gevoel en professionaliteit botsen?
Mijn ervaring:
Wat een intense, pure en aangrijpende romance!
Roel Dirven en Ryanne Veldkamp weten met hun levendige en vlotte schrijfstijl een verhaal neer te zetten dat bol staat van sfeer, emotie en gevoel. Ze schuwen taboe-onderwerpen niet en roepen daarmee een ware rollercoaster aan emoties op. Het resultaat is een verhaal dat je raakt en nog lang bij je blijft.
We volgen Bram en Maarten, twee hoofdpersonages die realistisch, divers en met veel finesse zijn uitgewerkt. Hun persoonlijkheden en ontwikkeling voelen levensecht, waardoor je moeiteloos met hen meeleeft. Ook de bijpersonages – zoals Sophie en Luuk, Jonathan, Wouter, Sven en hun beide moeders – krijgen voldoende diepte en dragen bij aan de gelaagdheid van het verhaal.
De opbouw is sterk: eerst leren we de afzonderlijke levens van Bram en Maarten kennen, met name Brams schokkende en heftige situatie. Wanneer hun paden kruisen, ontvouwt zich een meeslepende en intense romance. Naast de hoofdverhaallijn verweven de auteurs sterke zijlijnen die het verhaal rijker en completer maken. Wendingen en gebeurtenissen houden de spanning hoog en zorgen dat je blijft doorlezen tot de laatste bladzijde.
Tot op de bodem is een indrukwekkende en meeslepende roman die bewijst dat liefde, verlies en hoop hand in hand kunnen gaan. Roel Dirven en Ryanne Veldkamp beschrijven hun personages en hun reis op een manier die eerlijk, emotioneel en realistisch voelt. Een prachtige, ontroerende leeservaring die je nog lang bijblijft.
1
Reageer op deze recensie