Een indrukwekkend verhaal over onderdrukking en moed

In 1903 wordt de vijftienjarige Aoi Ichi verkocht aan het meest exclusieve bordeel van Kumamoto. Onder de strenge leiding van de vooraanstaande courtisane Shinonome leert ze de regels van macht, seks en geld kennen. Tegelijkertijd ontdekt ze op school een andere wereld: reken- en schrijflessen en een lerares die haar en haar klasgenoten leert kritisch te denken en hun stem te laten horen. Langzaam groeit bij Ichi en haar lotgenoten het besef dat hun leven niet vaststaat. Samen wagen ze het ondenkbare: ze komen in opstand, verlaten het bordeel en zoeken een nieuw begin.

Mijn ervaring:
Vakschool voor meisjes van plezier is een bijzonder, krachtig en intrigerend verhaal. Kiyoko Murata schrijft vlot en beeldend, en het is duidelijk dat ze uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar de tijdsperiode, de gebruiken en de cultuur van het vroege twintigste-eeuwse Japan. Ze schetst een indringend beeld van een donkere pagina uit de Japanse geschiedenis en de manier waarop vrouwen destijds werden behandeld.

We volgen de vijftienjarige Aoi Ichi, die door haar vader wordt verkocht aan een exclusief bordeel. De personages zijn uiteenlopend en sterk neergezet; Murata weet van ieder van hen een helder en overtuigend beeld te scheppen. Ook Aoi, dromerig, naïef en toch vasthoudend, komt mooi tot leven. Tegelijkertijd blijft het verhaal opvallend onsentimenteel; Murata zoomt niet nadrukkelijk in op de emoties van de vrouwen, wat de gebeurtenissen juist des te harder laat binnenkomen.

De opbouw van het verhaal is zorgvuldig. We zien eerst een glimp van Aoi’s leven vóór haar verkoop, waarna we haar stap voor stap volgen in haar nieuwe, strenge wereld onder leiding van courtisane Shinonome. Langzaam ontdekt Aoi wat er van haar wordt verwacht. Het is zowel tragisch als aangrijpend om te lezen hoe deze vrouwen moesten leven, des te meer omdat het historisch geworteld is. Wat het verhaal extra kracht geeft, is de aandacht voor Aoi’s volledige leven in de vakschool: de onderlinge relaties tussen de vrouwen, het dagelijkse bestaan, en de reken- en schrijflessen die haar blik op de wereld openen. De opbouw naar de opstand voelt geloofwaardig en goed onderbouwd, en geeft het verhaal een indrukwekkende wending.

Vakschool voor meisjes van plezier is een intrigerende, sterke en aangrijpende roman, geschreven in een sobere maar rake stijl. Door Aoi’s ogen zien we hoe een jong meisje in een harde wereld terechtkomt, steun vindt bij de andere vrouwen en langzaam haar eigen stem ontdekt. De uiteindelijke rebellie van de vrouwen maakt diepe indruk. Een boek dat me nog lang zal bijblijven.