Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

The shining Vlaamse kust

Koen Driessens 09 juli 2018 Hebban Recensent

Net zoals de griezelverhalen van Yúrei van Johan Neefjes (Hanabi # 3) niet echt een shonen (manga voor jongens) meer zijn, is De laatste halte geen josei (meisjesmanga) te noemen. Zowel inhoudelijk als vormelijk hebben beide boeken minder met klassieke manga’s gemeen. Dit vierde deel in de Hanabi-reeks sluit echter wel aan op het derde door ook een duistere thriller te zijn. En nog een goeie ook.

Vanessa en Daniël zijn een superverliefd koppel (tot zover nog een typische josei) dat een break in een hotelletje in een niet nader genoemde Vlaamse kustplaats heeft geboekt. Het verhaal begint met een treinrit en leest ook als een trein: de kaders zijn groot en zonder veel tekst en de tekeningen sober en zonder veel detail, dus het lezen schiet lekker op. Ook al omdat je, gegrepen door de mysterieuze gebeurtenissen in het mistroostige hotel, razend benieuwd bent naar het vervolg van het verhaal.

Aanvankelijk gaat alles ‘josei’: Vanessa en Daniël beleven een romantische aankomst in het hotel, maar al van bij het eerste (en tegelijk laatste) avondmaal begint het mis te gaan: een andere gast in de eetzaal kijkt even waanzinnig uit zijn ogen als Jack Nicholson in The shining. Hoe dat verder gaat en hoe hoofdpersonage Vanessa tussen schijn en werkelijkheid in een gruwelwereld belandt, moet je zelf lezen.

Kooijmans’ debuut grijpt naar de keel, al wordt van de lezer ook een inspanning gevraagd mee te gaan in wat niet getoond of uitgesproken wordt. Dat het boekje zo impliciet is, vergroot de charme ervan. Die zit ook in de zeer behoorlijke tekeningen, die echter in niets op de conventies van de manga lijken: geen spectaculaire perspectieven, geen grote ogen. Kooijmans’ tekeningen zijn ondubbelzinnig Europees. Ook de stemmige inkleuring is ongebruikelijk in manga.

Met veel zorg voor kleur, timing en toon is dit een opmerkelijk debuut. Niet perfect, maar knap gedaan. Alleen jammer dat het verhaal zo’n vaart heeft, dat je erdoor bent voor je het beseft. We kijken daarom uit naar een langere, volgehouden sterke inspanning in een groter werkstuk van deze auteur.   

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Koen Driessens