13 niet zo gruwelijke rijmen

Wel héél toevallig bij de lopende Kinderboekenweek, die in het teken van griezelen staat, brengen Busser & Schröder een leuk prentenboek met korte griezelrijmen die akelig herkenbaar zijn in het gewone leven van hun lezertjes: over kussende tantes, over je school, over bang zijn bij het slapen gaan, over spruitjes, enge dromen. Ook heel toevallig zijn het net 13 griezelrijmen. Wat een ongeluk!  

Heel eenvoudige rijmen (veelal vier regels, rijmschema ABAB) en korte gedichten (rond de 20 tot 24 regels, verspreid over drie tot vijf strofen): er is geen reden voor de jonge lezer om dit versjesboek links te laten liggen. Tenzij je niet van griezelen houdt? Zelfs dan niet: heel griezelig zijn de verzen zelf niet (of de juist schattige illustraties van Mark Janssen) en bovendien gaan ze over zaken die heel vertrouwd zijn: familie, school, broertjes, klasgenoten, vies eten… De link met het gewone leven zit ‘m meestal in de laatste strofe, zodat de lezer telkens een beetje op het verkeerde been gezet wordt. Zo gaat het in De griezelschool over een… griezelschool met monsters op het hek, een vleermuis in de klas, piepende deuren of krokodillen in de gang: als je daar niet zo dol op bent, besluit het vers, dan blijf je toch lekker op de school waar je nu zit. Met andere woorden: op je eigen school is het zo slecht nog niet.  

De speelse en luchtige aanpak van de auteurs – aangevuld met de frisse en drukke kijktekeningen van de illustrator – garandeert telkens eerder een glimlach dan een angstige blik. Horror en humor gaan wel vaker hand in hand. Dat bewees bijvoorbeeld het grote voorbeeld van dit boekje: de Gruwelijke rijmen van Roald Dahl, die bekende sprookjes door de rijmmangel haalde. Dat niveau halen Busser & Schröder niet – met vrij makkelijke rijmen als doen en zoen, fijn en zijn, toe en boe, ziet en niet, gang en bang – al zijn sommige vondsten toch wel leuk: onderbroek-griezelboek, snel-kippenvel, cadeautjes-broodjes… Het zijn natuurlijk niet de rijmwoordjes, maar de versjes in hun geheel die leuk moeten zijn. En dat zijn ze in de meeste gevallen wel degelijk. Griezeltje is bijvoorbeeld jarig en ‘ze laat de kikkers plassen / op de spruitjes en de sla / en stiekem stopt ze slakjes / in de grote schaal met vla’. Of tante Mina is ook zo’n griezel, om haar krakende huis, haar eten dat niet te eten is, omdat ze streng is, ‘en ik hou ook niet van de grote / zwarte katten die ze heeft / maar het aller-, állerengste / zijn de kusjes die ze geeft!’ Geen gevaar dat de jonge lezer boze dromen krijgt van dit boekje!