Een ontgoocheling... Ik las al eerder een werk van Coben (de titel ontsnapt mij nu) en was niet echt overtuigd, maar wou het nog wel eens proberen met iets uit de Bolitar-reeks. Pfff, wat een irritante mens toch, die Myron Bolitar. Misschien ligt het aan mij en snapte ik er de ironie niet van; ik ergerde me mateloos aan deze leukerd, die met z'n bonte vezameling al even ergerlijke assistenten gezellig laveert in één van de meest onwaarschijnlijke plots van de afgelopen jaren. Het ding zakt gewoon in elkaar onder het gewicht van zijn eigen kronkels, zódanig dat Coben de laatste 50 blz. nodig heeft om de lezer duidelijk te maken hoe de vork eigenlijk in de steel zit. Dit was definitief mij laatste Harlan Coben.